η μικρότητα θριάμβευσε , Σύντροφοι στα όπλα η αλλιώς μόνο αγάπη...
Έχει θεό μέσα της .
Κρατήσου απ το χείλος της αυγής
καθώς τα πούλια κρώζουν θλιβερά
εμβατήρια ,κρατήσου …
Έχει θεό μέσα της .
Αυτό το μελανό απόσταγμα
που ρέει απ την τρύπα του
ουρανού αίμα αγγέλων θα ναι !
Άρτια βαλμένα τα μισοφέγγαρα στις εποχές
λιανίζουν με δοξάρια τις άκρατες κραυγές μας.
Τις στολίζουν ναι, σα να ναι από φυσικού τους
ορμούν με πείσμα στην δικαίωση…
Έχει θεό μέσα της .
Χαρίζει απλόχερα αυτό που δεν της ανήκει.
Χρόνους ,χρόνους απορίες και αμάθεια …
Σαν μιλά κατεβαίνει ένα στερέωμα
παχύ σαν χώμα βάλτου στρώνει τοίχους
σε εμβέλεια δείκτη.
Η οπτική μας απηυδισμένη εκστομίζει κατάρες …
τέτοιο έγκλημα δεν έχει απαντηθεί …
Έχει θεό μέσα της.
Και Ρώτα πως αντέχεις και ζεις σε τέτοιο ρύπος…
Τα εγκεφαλικά μας κύτταρα μαλακισμένα πλέον
Προσκυνούν την ηλιθιότητα της ξεκατινιασμένης
Εποχής μας …μην χαίρεσαι εσύ φταις …ΕΣΥ ΕΣΥ ΚΑΙ ΕΣΥ …
ΕΓΩ το χώμα βάλτου …
