| |
[I]~Όταν κοιτώ τον ήλιο αισθάνομαι ότι είμαι κοντά Σου.
~Πόσοι και πόσοι σοφοί σκάβουν τον ήλιο με λερωμένα χέρια...Μην τους πιστεύετε... Μόνο η Αγάπη είναι σοφή.
~Το μυρμηγκάκι ασήμαντο;
Ναι αυτό με το μικρό κεφαλάκι, μόλις που είναι ορατό!
Εκεί μέσα κρύβει την άγνοιά σου ...τον ήλιο σου!
~Διαπέρασες του ήλιου μου την άϋλη την ύλη...Για να σπείρεις στην καρδιά πολύχρωμο λουλούδι!
~Ποιος καλοθελητής έκλεισε όλες τις χαραμάδες στα παντζούρια; Έμεινε μόνο η χαραμάδα στο πάτωμα να φωτίζει τον Άδη...
Καλέ! Μια χαραμάδα στα παντζούρια αρκεί...Μόνο το Φως νικά το σκοτάδι!
~ -Τί είναι αυτό το φωτεινό βάρος που κουβαλάς;
-Πέτρες...έσκαβα στο λατομείο του ήλιου...
-Τί θα τις κάνεις τόσες; Βασανίζεσαι! Μόλις το βήμα σου που ορίζεις...
-Ετοιμάζομαι να χτίσω...
-Να βοηθήσω...
-Όλοι μπορούμε! Τον ουρανό που είναι πάνω μου εσύ τον έφερες!
~Η καρδιά του ποιητή έχει φορτωθεί όλο τον ήλιο, χωρίς να διαφέρει μορφολογικά απ΄την δική σου...[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
