| Η φωλιά
Εχει η μάνα μια αγκαλιά
και τα παιδιά της μεσα βάζει
κι αηδόνα μια χορτάρινη φωλιά
που τ’ αβγουλάκια της ταιριάζει.
Μπόι σαν πάρουν τα παιδιά,
ξεφεύγουν απ’ την αγκαλιά,
φτερά ανοίγουν να πετάξουν,
τον κόσμο γύρω να κοιτάξουν.
Τα κούτσικα τα αηδονάκια,
γυμνά σαν βγουν απ’ τα αβγουλάκια,
μες στης φωλιάς την αγκαλιά,
όλο ξαμώνουν στα κλαδιά.
Κι ύστερα αηδόνια και παιδιά,
μακριά πετούν απ τη φωλιά,
η μάνα μένει μοναχή
κι η μέρα της μια προσευχή.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|