Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κολασμένοι
 Σ' όλους που πλάθουν λάσπινα λουλούδια...
 
Θα ταξιδεύουν πάντοτε χωρίς αναπαμό
θα ’χουν στα μάτια μιας στεριάς την ουτοπία
στ’ άδεια λαρύγγια της κατάρας το χρησμό
που σπείρει λήθη στης ελπίδας τα τοπία

Χωρίς πανιά χωρίς τιμόνι δίχως ρότα
δεν το θυμούνται πώς ξεκίνησαν για πού
ούτε και ξέρουν τι τους ένωσε από πρώτα
ναύτες φαντάσματα ενός άγνωστου σκοπού

Ψάχνουν βουβά, ψηλαφητά για την ουσία
που θα ερμηνεύσει την παλιά τους πεθυμιά
να βρει ένα τέλος τούτη δω η Αχερουσία
κι ας βγάζει στου Άδη τη θολή την ερημιά…



[align=right] Σεπτεμβρίου 16, 2008


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μαρία Καλύβα
 
Α.Ε. ΕΠΕ
08-02-2014 @ 00:51
http://www.youtube.com/watch?v=AymjJO00oHo
Καλό ξημέρωμα
ΚατεριναΘεωνα
08-02-2014 @ 07:33
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

καλο σβκ
ΑΝΤΗΣ
08-02-2014 @ 07:41
ωραιο
**Ηώς**
08-02-2014 @ 08:15
δεν το θυμούνται πώς ξεκίνησαν για πού.......
καλημέρα Μαρία!!!!!!!
http://youtu.be/m9rOkmTKFHI
smaragdenia
08-02-2014 @ 09:05
Ψάχνουν βουβά, ψηλαφητά για την ουσία

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!!!!

::up.:: ::up.:: ::up.::
Αναπάντεχος
08-02-2014 @ 09:37
Θα ταξιδεύουν πάντοτε χωρίς αναπαμό
θα ’χουν στα μάτια μιας στεριάς την ουτοπία
Ταξίδι δίχως τέλος
καλημέρα
athos.ioannou@gmail.com
08-02-2014 @ 09:55
::up.:: ::up.:: ::up.:: ωραιο!!!
Sofitsa
08-02-2014 @ 10:36
Έξοχο Μαρία! ::hug.::
ALEXANDROS ELLHNAS
08-02-2014 @ 10:47
Όλα σ' αυτήν την θολή ερημιά ξεβγάζουν, εν τέλει.
Όμως στο μεταξύ . . .
http://youtu.be/cg2iIceHnHg
Nikos Krideras
08-02-2014 @ 11:59
Μαρία μου πολύ ωραίο αλλά λές να με και γώ μες τούς κολασμένους ::clown.:: ::clown.:: ::clown.::
psixopedi
08-02-2014 @ 12:10
έτσι, χωρίς αναπαμό. η εξωστρέφεια της ταλαιπωρίας.
δεν μου αρέσουν πολύ τα ποιήματα με ομοιοκαταληξία,
και από τα δικά μου ελάχιστα μου αρέσουν, αλλά αυτό
είναι πραγματικά καλό.
ΛΥΔΙΑ_Θ
08-02-2014 @ 12:21
Καταπληκτικό....δεν έχω λόγια..!!!!!!
Α.Ε. ΕΠΕ
08-02-2014 @ 12:41
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και τα τραγούδια (**Ηώς**, υποκλίνομαι! - Αλέξανδρε, ζει μέσα απ' τα υπέροχες ερμηνείες των ερωτικών τραγουδιών)
- Νίκο μου Κριδερά μου, όσο καβάλα στο περήφανο μολύβι σου προσπαθείς να διασχίσεις τις ερήμους των λευκών χαρτιών για να φτάσεις πού;
είσαι ένας Κολασμένος κι εσύ. Ένας Δον Κιχώτης της πόλης, που ποιές νίκες διεκδικείς;
Με αυτή την έννοια όλοι μας κολασμένοι είμαστε.
- psixopedi, όσες φορές προσπάθησα το πεζοποίημα μου βγήκε εξαιρετικά μαύρο, κάτι που η ίδια δεν αντέχω και νομίζω πως
(εγώ τουλάχιστον για μένα) πρέπει να το θεωρώ υπερβολικό. Το έμμετρο το αγάπησα από μικρή (ίσως γιατί το αποστήθισα
εύκολα κι έτσι κράτησα με ευλάβεια τα νοήματά του) το θεωρώ πιο εξωστρεφές, πιο ανοιχτόκαρδα προσφερόμενο.
tarifula
08-02-2014 @ 13:22
γραφετε κυρια μου..
pennastregata
10-02-2014 @ 08:01
Κολασμένα όμορφο και διεισδυτικό, αγαπημένη!
seizeTHEday
10-02-2014 @ 12:53
Ναι στα ταξίδια των κολασμένων που "θα ’χουν στα μάτια μιας στεριάς την ουτοπία".
Υπόκλιση.
Α.Ε. ΕΠΕ
10-02-2014 @ 18:37
- Tarifula εσύ ζωγραφίζεις, αλήθεια!
- pennastregata και για σένα το ίδιο ισχύει!
- Κωστή μου, φίλε πραγματικέ, έχεις την αγάπη μου.
::love.::
το κορίτσι του Μαι
13-02-2014 @ 00:24
λάσπινα λουλούδια !!!!
ψάχνουν βουβά για την ουσία....
::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο