| |
| | Οι νύχτες του Μόνου |  | | | ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ | | |
Οι νύχτες του Μόνου
Μες του μυαλού τα σύνορα και στα στενά του χρόνου,
κάθε βραδιά λυγίζουνε , οι αντοχές του Μόνου.
Μόνη, του Μόνου συντροφιά ,η προσμονή κι η ελπίδα,
μες τα σκοτάδια να φανεί, του γυρισμού η αχτίδα.
Νύχτα στενεύει η κάμαρα κι ο τοίχος μεγαλώνει,
σάπιο σκαρί στο πέλαγος, κι ο Μόνος στο τιμόνι.
Νύχτα σκοτάδι κι ερημιά, στης σκέψης τα ανηφόρια,
δένουνε το περπάτημα, αυτών που ζούνε χώρια.
Τα βήματα της μοναξιάς, τα λόγια της να ακούνε,
αυτοί που μείναν μοναχοί, μ αυτό τις νύχτες ζούνε.
Φαντάσματα της προσμονής, που η αγάπη προσπερνάει,
κι η αγκαλιά τα χέρια της, κλεισμένα τα κρατάει.
.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | | |
|
KANLIS GEORGIOS
09-02-2014 @ 19:56 | Πολύ όμορφο Θανάση !...
Η μοναξιά του μόνου....μόνο σκοτώνει κι αλίμονο σ΄αυτόν που την βιώνει χρόνια....
Σου βάζω δέκα !....
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Nikos Krideras
09-02-2014 @ 20:05 | ωραίο Θανάση ! | | Μαυρομαντηλού
09-02-2014 @ 20:14 | κι η αγκαλιά τα χέρια της, κλεισμένα τα κρατάει.
ΤΑ ΧΕΡΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΑ ΠΟΔΙΑ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
::laugh.:: ::cry.:: | | ΒΥΡΩΝ
09-02-2014 @ 20:24 | Τα βήματα της μοναξιάς, τα λόγια της να ακούνε,
αυτοί που μείναν μοναχοί, μ αυτό τις νύχτες ζούνε.
Φαντάσματα της προσμονής, που η αγάπη προσπερνάει,
κι η αγκαλιά τα χέρια της, κλεισμένα τα κρατάει.
.
::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | | Άηχος
09-02-2014 @ 20:56 | Πραγματικά ένα υπέροχο ποίημα, πέρα από τα στερεότυπα των λέξεων. 'Εγραψες και περιέγραψες μοναδικά τα συναίσθηματα και τις ώρες του Μόνου!
Μου άρεσε ειλικρινά πάρα πολύ! | | ΑΝΤΗΣ
10-02-2014 @ 07:01 | ωραιο | | Tessi
10-02-2014 @ 11:49 | υπέροχο!!! ::hug.:: ::hug.:: | | pennastregata
11-02-2014 @ 12:40 | http://youtu.be/HI2aEap4hPM
::yes.:: ::hug.:: ::yes.:: | | YABER
11-02-2014 @ 13:29 | πολυ καλο ! ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
