Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271231 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στάλα χαράς
 Σήμερα ας τη σβήσουμε την καταχνιά με ήλιο...
 
[B]Στάλα χαράς[/B]

Αλλάζει τώρα ο καιρός, κι η σιωπή
μια παγωμένη καταιγίδα στο μπαλκόνι
δίχως φτερά μου ‘χει σαπίσει το κορμί
και η ψυχή με δίχως πέταγμα, κρυώνει.

Αλλάζει ο κόσμος κι είναι η γη μου ξενιτιά
που της πατήσανε το χώμα με τη βία
που της φορέσανε για φόρεμα, ψευτιά
και τη δικάσανε να ζει μες στη φοβία

Μικρή η στάλα της χαράς,
μα υπάρχει ακόμα ελπίδα.
Φυσά νοτιάς, φυσά βοριάς
βουίζει η καταιγίδα.
Μικρή η στάλα της χαράς
μα κάπου εγώ την είδα.

Αλλάζουνε οι εποχές, κι η καταχνιά
ψάχνει στα σπλάχνα μου να πιει νερό να ζήσει
μα εγώ την κρύα, την ψυχρή της σκοτεινιά
θα την ποτίσω με τους ήλιους, για να σβήσει


[B]Ε.Σ.[/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

«Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια»
 
Αταξίδευτος
10-02-2014 @ 09:44
Αλλάζει ο κόσμος κι είναι η γη μου ξενιτιά
που της πατήσανε το χώμα με τη βία...

πολύ ωραία το έδωσες εδώ ειδικά
Εύγε Ελένη
::up.::
ΒΥΡΩΝ
10-02-2014 @ 09:45
Αλλάζει ο κόσμος κι είναι η γη μου ξενιτιά
που της πατήσανε το χώμα με τη βία
που της φορέσανε για φόρεμα, ψευτιά
και τη δικάσανε να ζει μες στη φοβία

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΝΤΗΣ
10-02-2014 @ 10:29
φοβερο
Ναταλία...
10-02-2014 @ 12:16
Μικρή η στάλα της χαράς,
μα υπάρχει ακόμα ελπίδα.
Φυσά νοτιάς, φυσά βοριάς
βουίζει η καταιγίδα.
Μικρή η στάλα της χαράς
μα κάπου εγώ την είδα.

Υπέροχο Ελένη Ελπιδοφόρο ::yes.::
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
10-02-2014 @ 12:50
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Νικηφόρος Ουρανός 38
10-02-2014 @ 16:56
Ποιητικό αριστούργημα!
Μαυρομαντηλού
10-02-2014 @ 19:29
Μικρή η στάλα της χαράς,
μα υπάρχει ακόμα ελπίδα.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Φυσά νοτιάς, φυσά βοριάς
βουίζει η καταιγίδα.
Μικρή η στάλα της χαράς!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
μα κάπου εγώ την είδα.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΜΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΟΜΩΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αλλάζουνε οι εποχές, κι η καταχνιά
ψάχνει στα σπλάχνα μου να πιει νερό να ζήσει
μα εγώ την κρύα, την ψυχρή της σκοτεινιά
θα την ποτίσω με τους ήλιους, για να σβήσει!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΤΣΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΜΕ ΤΟΥΣ ΗΛΙΟΥΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΟΤΙΣΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::up.:: ::up.:: ::up.::
pennastregata
10-02-2014 @ 20:30
Το ευχαριστήθηκα, το διάβασα ξανά και ξανά...
**Ηώς**
10-02-2014 @ 21:25
πανέμορφ Ελένη μου!!!!!!! ::love.::
MARGARITA
10-02-2014 @ 21:33
Μπράβο σου κορίτσι μου ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο