| |
Στο νησί
που σεργιανίσαμε αντάμα,
που ξαγρυπνήσαμε
στις ασπρογειτονιές του...
Που πρωτομάθαμε
τού έρωτα το θάμα,
κι αγαπηθήκαμε φορές
στις αμμουδιές του...
Στ' ομορφονήσι
που σε πίστεψα αγάπη,
που ήσουνα βότσαλο και ήλιος
κι ήμουν κύμα...
δε βρήκα χρόνια κι αν γυρνώ,
δικό σου κάτι...
Τα 'σβησε ο χρόνος όλα
κι άφησε ένα ποίημα...
να μου θυμίζει
μιά στιγμή χαράς... φευγάτη...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
