|
| Πονάς ψυχή μου | | | Καλή βραδία σε όλους ... | | [B][I]...Είναι και αυτή η μοναξιά μου κάθε βράδυ,
στο ίδιο σημείο του μυαλού μου καθισμένη,
παγωμένη κ' ασάλευτη
να μου θυμίζει πως δεν είμαι εγώ
που το επέλεξα να μείνω μόνη, απλά,
έσβησε ένα βράδυ τ' αστέρι μου
και απο τα τόσα τ' ουρανού, άλλο δεν βρέθηκε για μένα.
Κοιτάω ψηλά όμως σαν πέφτει το σκοτάδι,
μήνες τώρα με την ίδια σκέψη περιμένω να βραδιάσει
κ' αν τύχει και συναντήσω το Θεό με τα μάτια μου
στο λέω, θα του κάνω παζάρια...
''Σου δίνω χρόνια απ'τη ζωή μου, αρκεί
να δώσεις ζωή στα χρόνια μου. Άφησε μου
όσα θες, αρκεί να νιώθω ζωντανή''
Αμέτρητες νύχτες ξάγρυπνη
κάνω την ίδια πρόβα στα λόγια μου,
δεν είναι εύκολο άλλωστε κ' φοβάμαι
μην τα χάσω, μα την ευκαιρία την θέλω
και εσύ δεν μου την δίνεις, γιατι ;
Μην κλαίς ψυχή μου,
μη σε ακούσουνε να κλαίς και ντροπιαστείς,
στάσου στο ύψος σου για όσα ως τώρα υποφέρεις.
Σώπα ψυχή μου,
μη λυγίσεις απόψε
και αφορμή άλλη μη δώσεις στο μυαλό να σ' αφορίσει.
Πονάς ψυχή μου,
τον αισθάνομαι κατάσαρκα τον πόνο σου,
το ίδιο σώμα μια ζωή σε κουβαλάει, μα,
αν ήσουν σ' άλλο, ίσως να ήσουν τυχέρη
και ίσως εγώ να' μενα πάντα μια σκέψη.
Κοιτάω τη φλόγα του κεριού που τρεμοφέγγει,
μετράω τα λιωμένα δάκρυα του και
απολογούμαι στα μέσα μου. Νρέπομαι μα ναι,
οτι καλά έχω κρυμμένο για να σώσω,
το ξεπουλάω και αυτό για λίγη αγάπη
και αν έφτασε η στιγμή που η λογική
θα φέρει τρέλα, θα τις κλείσω καλά τις πόρτες μου.
Φυσάει απόψε,
ένα πέπλο σκόνης έχει σκεπάσει τον ορίζοντα
και έτσι είναι μάταιο να περιμένω το θαύμα
που θα με βγάλει ...ίσως... απο τη δυστιχία μου.
Και εκείνο το γιασεμί στη γλάστρα, τι μοίρα
του' μελε θαμμένο μες το χώμα,
χορεύει κ' αυτό στους ρυθμούς τ' ανέμου
κ' αν δεν θέλει, δεν έχει άλλη επιλογή.
Έχει θέληση πάντως κ' το ζηλεύω να ξέρεις...
Πάλευει μονάχο του ξεχασμένο
στο παράθυρο απο τότε που μας άφησες
κ' αν εγώ θέλω πολλά,
αυτό δεν θέλει τίποτα
και αν τ' άφησα στη μοίρα του, είναι γιατί επίμονα
στη σκέψη μου σε φέρνει. Κάθε που μυρίζει βροχή
ανασταίνεται, περιμένει να κλάψει
ο καιρός κ΄ ολο πιο έντονα
είναι τ' αρώματα του, έτσι,
για να μη μ' αφήσει να ξεχάσω πως
μυρίζει ο έρωτας.
Τι να τις κάνω εγώ τις μνήμες, καλύτερα να μην...
Ψάχνω το ναρκωτικό αυτό του μυαλού
που το παρελθόν σβήνει αλλά θαρρώ πως
δεν υπάρχει.
Μα εμένα, τ΄αστέρι μου έσβησε
κ' άλλο δεν θέλω να θυμάμαι...
Α.ΑΝ.Π.Δ 20/02/14-124473
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
Vicky mouse 20-02-2014 @ 23:20 | Κάθε που μυρίζει βροχή
ανασταίνεται, περιμένει να κλάψει
ο καιρός κ΄ ολο πιο έντονα
είναι τ' αρώματα του, έτσι,
για να μη μ' αφήσει να ξεχάσω πως
μυρίζει ο έρωτας.
πολύ όμορφο... ::hug.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΑΙΓΙΕΑΣ 20-02-2014 @ 23:53 | μη το βάζεις κάτω. ::theos.:: | | CHЯISTOS P 21-02-2014 @ 01:53 | " Σου δίνω χρόνια απ'τη ζωή μου, αρκεί / να δώσεις ζωή στα χρόνια μου. Άφησε μου / όσα θες, αρκεί να νιώθω ζωντανή' "
Άφωνος από την δύναμη του στίχου σου, που τόσο καλά απέδωσε το συναίσθημά σου ! ::theos.::
Συμβουλή πάνω στο θέμα : Να γίνεις Γιασεμίνα ! ::up.:: | | Rannia . k 21-02-2014 @ 11:48 | Υπέροχο!!!
::yes.:: ::hug.:: ::yes.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ 21-02-2014 @ 13:51 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Μαυρομαντηλού 21-02-2014 @ 15:49 | ΠΟΝΟΨΥΧΑΜΕ
ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΑ ΙΚΑ ΝΑ ΠΑΜΕ
ΜΙΑ ΕΝΕΣΗ ΝΑ ΦΑΜΕ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΝΟΨΥΧΑΜΕ
ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΠΟΝΑΜΕ
ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΜΗ ΘΥΜΑΜΑΙ
::wink.:: ::wink.:: ::wink.:: | | ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ60 21-02-2014 @ 19:37 | ::4076.:: | | το κορίτσι του Μαι 22-02-2014 @ 19:49 | ::4076.::
| | Black Butterfly :) 22-02-2014 @ 21:02 | Καταπληκτικό ::rock.:: ::smile.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|