| |
| | γιατί |  | | |
Κι όμως εγώ σ' αγάπησα,
στους δύσκολους χειμώνες,
και με το δάκρυ, τη βροχή,
ποτισα τους αιώνες,
να τραγουδάνε τη ζωή!
Κι ούτε που ζήτησα ποτέ,
για δώρο τη φωτιά σου,
η ηλεκτρισμένη σου ψυχή,
δεν ήταν στα φιλιά σου,
παρά στου πόνου την πνοή!
Και στη φυγή δεν αφησα,
την άρρωστή μου τρέλα,
στη σιωπή παγιδευσα τα λόγια που μου είπες,
ένα γιατί που έμεινε για μια αγαπη πλερια,
Δακρύζουνε τα γράμματα και με μεθούν οι λύπες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
skoutera
23-02-2014 @ 22:04 | καλό!! ::sad.:: | | xorodos
23-02-2014 @ 22:29 | ::up.:: | | ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
23-02-2014 @ 23:27 | Κι όμως εγώ σ' αγάπησα,
στους δύσκολους χειμώνες,
Ελένη ... και μόνο αυτό φτάνει γιά τα πάντα-όλα !!! ... δύσκολοι Χειμώνες ε; ... εμένα μου λες? ...
Πολύ-πολύ όμορφο !!! ... και ανατριχιαστικά ρελιστικό !!! ... ::wink.:: ... | | hellen!
24-02-2014 @ 13:05 | Ο κυριος απο πανω μπερδεψε τις φατσουλες?
Ευστρατιε σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια χαιρομαι αν σε εκφραζω εστω και λιγακι! | | Άρωμα_γυναίκας
24-02-2014 @ 22:22 | ::up.:: ::up.:: | | Μαυρομαντηλού
27-02-2014 @ 20:13 | ΜΠΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΕ ΥΓΙΕΙΣ ΑΓΑΠΕΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
