stixoi.info: Ένας αιώνας η ζωή

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ένας αιώνας η ζωή

Καλημέρα στιχοοικογένεια και καλή μας εβδομάδα... - ε - Στα γενέθλια των 103 ετών του πατέρα του φίλου μας Δημήτρη Φάββα.. που "έφυγε" δυο χρόνια μετά...

Ένας αιώνας η ζωή που γρήγορα περνάει
Από την γέννηση θαρρείς τον χρόνο κυνηγά
Αλλά ποτέ ο άνθρωπος σαν θέλει δεν γερνάει
Όταν το τραίνο της ζωής ο ίδιος οδηγά...

Μα εσύ αιώνα πάτησες και τρία ακόμη χρόνια
Και πρόφτασες δισέγγονα ακόμη να χαρείς !
Ποτέ δεν παραδόθηκες στα άγρια τα χιόνα
Απέδειξες στα "θέλω" σου πως κάθε τί μπορείς !...

Πώς νά 'ναι συλλογίζομαι οι μνήμες σου πλασμένες
Με αίμα και με δάκρυα.. με πόθους και χαρές ;
Πόσες πέρασες θάλασσες βαθιές.. τρικυμισμένες
Ποιές καταιγίδες σήκωσες σε πλάτες στιβαρές ;...

Νύχτες γεμάτες όνειρα.. μέρες μεστές του μόχθου
Στα πληγιασμένα χέρια σου έδενες τον καρπό
Και θαρρετά απέκρουες τις απειλές του φόβου
Σαν τραγουδούσες εύθυμα του έρωτα τον σκοπό...

Ήλιους στα χέρια θέριζες σε χρυσαφιές αγκάλες
Κι όλους αγάπη κέρναγες.. φίλους μαζί κι εχθρούς
Και της βροχής κατάπινες τις πονεμένες στάλες
Και μοναχός επέζησες σε δίσεκτους καιρούς...

Κι αλοίμονο.. σαν έλεγαν.. θολό πως έχεις μέλλον
Με κεραυνούς κατέλυες τους μαύρους οιωνούς
Είχες την άγια φώτιση των εκλεκτών αγγέλων
Που θεϊκό ζωής νερό ποτίζουν τους θνητούς...

Παιδιά στα χέρια κράτησες σαν κρίνα μυρωμένα
Και την σοφία στάλαξες σε κάθε τους λυγμό
Και κείνα τώρα έφθασαν να ζουν μόνο για σένα
Ήσουν πατέρας κι αδελφός σε κάθε τους πνιγμό...

Δες πως καρπίζει τώρα η γης των ώριμών σου κόπων !
Ξένη δεν είναι η αγκαλιά που μέσα της ανθείς
Λένε πως είν' κοινή η μοίρα των ανθρώπων
Μα σε μεμψίμοιρες βουλές δεν θέλεις ν' αφεθείς...

Ίσως εσύ να ζύμωσες στάρι στο κύμα μέσα
Ίσως η γης να πέτρωσε προτού οργώσεις φως
Ίσως το "έγια μόλα" σου γίνηκε "έγια λέσα"
Κι ανοίχτηκε ο ωκεανός.. φίλος σου κι αδελφός...


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 10 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Πρόσωπα,Οικογένεια Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου

Αταξίδευτος 24-02-2014 @ 07:55	Ίσως εσύ να ζύμωσες στάρι στο κύμα μέσα Ίσως η γης να πέτρωσε προτού οργώσεις φως... Σήμερα όλοι γράφετε... ::up.:: ::up.:: ::up.::
nadin1974 24-02-2014 @ 08:03	::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Ήλιους στα χέρια θέριζες σε χρυσαφιές αγκάλες Κι όλους αγάπη κέρναγες.. φίλους μαζί κι εχθρούς
Ηώς 24-02-2014 @ 08:07	::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: δύναμη!
ΜΝΗΜΩΝ 24-02-2014 @ 12:09	::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Πολύ καλό ποίημα με δυνατό στίχο!!!!
smaragdenia 24-02-2014 @ 16:56	ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ 24-02-2014 @ 17:43	::1255.::
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ 24-02-2014 @ 17:46	* Πώς νά 'ναι συλλογίζομαι οι μνήμες σου πλασμένες Με αίμα και με δάκρυα.. με πόθους και χαρές ; Πόσες πέρασες θάλασσες βαθιές.. τρικυμισμένες Ποιές καταιγίδες σήκωσες σε πλάτες στιβαρές ;... Συγχαρητήρια !!! ... Πολλά !!! ... Ειλικρινή και θερμά !!! ... Μονάχα τον θαυμασμό μου μπορώ να καταθέσω !!! ... Καλή σου εβδομάδα !!! ... ::wink.::
Άρωμα_γυναίκας 24-02-2014 @ 22:06	Κι αλοίμονο.. σαν έλεγαν.. θολό πως έχεις μέλλον Με κεραυνούς κατέλυες τους μαύρους οιωνούς Είχες την άγια φώτιση των εκλεκτών αγγέλων Που θεϊκό ζωής νερό ποτίζουν τους θνητούς... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
iokasth 24-02-2014 @ 23:04	ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌ.!!!! ΝεφΕλλη
Ναταλία... 10-04-2016 @ 16:38	Πάρα πολύ ωραίο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο