| |
ΚΗΠΟΙ ΑΝΘΙΣΜΕΝΟΙ
Μέσα απ' το Νεφέλωμα ξεχώρησα εσένα,
σαν πρωινό που ξύπνησα με μάτια νυσταγμένα.
Μπροστά στα πόδια σου έστρωσα της Άνοιξης λουλούδια
και του Ουρανού χαμόγελα που γίνονται τραγούδια..
Κι όταν το βήμα έκανες
για να με συναντήσης
σαν Αγέρας σε προσπέρασα
για να με Αγαπήσεις,
ακόμα περισσότερο
χωρίς να με ρωτήσεις.
Σου έδωσα Μέλι της Καρδιάς
κι απ΄την ψυχή μου ΚΤΥΠΟΥΣ,
για να με σκέφτεσαι γλυκά
μέσα σε Ανθισμένους ΚΗΠΟΥΣ ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
