| |
Τα αγάλματα συχνά βγαίνουν από την ύλη τους
κι ως απαρνούνται τον πηλό ή τον χαλκό ή τον μπρούτζο,
το παγερό ως απεκδύονται μάρμαρο,
τα μέλη τους από την ακαμψία λύνονται
και περπατούν όλα μαζί
άλλοτε σαν σε πομπική παράταξη βαδίζοντας
τελεστικά σχεδόν χειρονομώντας
κι άλλοτε κυκλικό χορό επιχειρούν
πιασμένα χέρι -χέρι
μες στις πλατείες που κοσμούν
ή μες στους κήπους ματαιόδοξων επαύλεων,
σε κοιμητήρια μέσα ή σε μουσεία
ή όπου αλλού ετάχθηκαν να ζουν
ωσάν μνημεία αιώνια της ακινησίας…
τα αγάλματα πολλές φορές ξυπνούν
μα πάντοτε κρυφά, πάντοτε λάθρα
μακριά απ’ των ανθρώπων τα βλέμματα.
Δεν θέλουν, βέβαια, να μαθευτεί
πως κραταιοί θεοί με κεραυνούς κι αιγίδες
κι ήρωες μυθικοί που πρώτευσαν στο στίβο και στη μάχη
μαζί πηγαίνουν με τα φθηνά ειδώλια των θνητών
με κάτι ηνίοχους ταπεινούς, με κάτι δούλους…
πως τα ενώνει όλα η ίδια σκλαβιά
ο ίδιος τα δονεί πόθος για ελευθερία…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
