| |
Τα γέλια αυτά, τα τρανταχτά π' ακούγονται
απ' έξω απ' την αυλή τη νύχτα ετούτη
μοιάζουνε μ' ανοιχτό κονσερβοκούτι
που τα πριονωτά του δόντια ακονίζονται.
Τα γέλια αυτά που 'ναι θλιμμένα σαν την άνοιξη
σαν παιχνιδάκια παιδικά παρατημένα
απότομα στη μέση πάντα κόβονται
και τ' αφουγκράζονται οι μεγάλοι απορημένα.
Αυτά τα γέλια με ξυπνούν άγρια χαράματα
όπως περνούν απ' των δεντρών τ' ανάρια φύλλα
και νιώθει λες μαζί με εμένα και η κάμαρη
μι' αλλόκοτη, θανάτου, ανατριχίλα.
Πένθιμα γέλια που φορές τ' ακούω εγώ
σαν μοιρολόγια σε ενός νεκρού ξενύχτι
κάθε βραδιά μοιραίο υφαίνουν δίχτυ
και καρτερούν από την κάμαρη να βγω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
