| |
είσαι η ζωή και είσαι ο θάνατος,
μέσα απ' τα μάτια σου,
ο κόσμος δε μοιάζει άδειος.
σκέφτομαι που θα πεθάνω κάποτε,
δε θα σε ξαναδώ ποτέ,
κι ο χρόνος σπαταλήθηκε άσκοπα,
τα μάτια σου ανάμεσα σε δυό χασμουρητά...
λείπεις,
κι όλα μοιάζουν χυδαίο παραλήρημα,
οι λέξεις τυπώνονται άδειες
σαν τις ύστατες σκέψεις ενός που κρεμάστηκε,
δεν έχουν ζωή μήτε και τίποτα άλλο,
σκέφτομαι που θα πεθάνω κάποτε,
μια μοβ πεταλούδα θα πετάξει ήσυχα,
χέζοντας στο κεφάλι μου,
θα απομείνω ένα χαμογελαστό γαλήνιο τίποτα,
χέρια, μάτια, πόδια,
παγωμένα, ακίνητα,
μια άχρηστη μάζα,
θα με δεις για τελευταία φορά,
μα τότε,
θα 'ναι πολύ αργά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
