Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Dania (μια πεταλούδα)
 Η φωτογραφία της τραυματισμένης Dania μέσα από ένα νοσοκομείο της Συρίας κάνει το γύρο του διαδικτύου αυτές τις μέρες. Γι' αυτήν τη μικρούλα...
 
Μια πεταλούδα ανασαίνει τις σιωπές της.

«Dania μου, μικρή μου Dania…
Ξεθωριασμένο τρεμοπαίζει το φτερό σου…»

Στα δυο της μάτια,
τα θραύσματα του νου π’ απόμειναν
να χάσκουν το κενό
στιγμές να συμμαζέψουν μ’ αγωνία αποζητούν
κι άλλες να διώξουν μακριά… πολύ μακριά.
Σωπαίνει ο πόνος της
λες κι ο κόσμος τούτος πια
χώρο άλλο για ουρλιαχτά δεν έχει.

«Dania μου, μικρή μου Dania…
Στάλες βαριές το αίμα σου αργοκυλά
πάνω στα διάφανα τ’ ακίνητα τα βλέφαρά σου…»

Συμπόνιας χέρι να τρυπώνει στα μαλλιά
και μιαν ανάσα ζεστασιάς, παρηγοριάς
τη φρίκη ν’ απαλύνει πάντοτε θα αναζητάει.
Μικρή ψυχή, βομβαρδισμένη… αλίμονο…
πάντα κρυμμένη μες στου κορμιού το σπαραγμό θα είναι.

Κι η πεταλούδα στο προσκέφαλό της πλάι
πάντα θ’ ακούει της οβίδας την τροχιά
και πάντα γελαστή μίαν ελπίδα θα της τραγουδάει.

«Dania μου, μικρή κι ανήμπορή μου Dania…»




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ψάχνοντας για τ’ ανέφελα ζητάς τη λύτρωσή σου.
 
ierapostolos
05-03-2014 @ 23:06
.....«Dania μου, μικρή κι ανήμπορή μου Dania…» ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ivikos
05-03-2014 @ 23:07
::up.:: ::up.:: ::up.::
Vicky mouse
05-03-2014 @ 23:12
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
pennastregata
05-03-2014 @ 23:22
Με τη Βίκυ...
ΒΥΡΩΝ
06-03-2014 @ 06:23
Σωπαίνει ο πόνος της
λες κι ο κόσμος τούτος πια
χώρο άλλο για ουρλιαχτά δεν έχει

Κι η πεταλούδα στο προσκέφαλό της πλάι
πάντα θ’ ακούει της οβίδας την τροχιά
και πάντα γελαστή μίαν ελπίδα θα της τραγουδάει.

«Dania μου, μικρή κι ανήμπορή μου Dania…»

::rock.:: ::rock.::
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
06-03-2014 @ 07:12
«Dania μου, μικρή μου Dania…
Ξεθωριασμένο τρεμοπαίζει το φτερό σου…»

Δεν σχολιάζεται ...

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Συγχαρητήρια για την κίνηση !!! ...
Να έχεις μια όμορφη ημέρα !!! ...
konmark
06-03-2014 @ 07:13
Σωπαίνει ο πόνος της
λες κι ο κόσμος τούτος πια
χώρο άλλο για ουρλιαχτά δεν έχει.
είναι αλήθεια πως δεν έχει
::up.:: ::rock.::
καλημέρα !!!!!!!!!!!!!!
Αταξίδευτος
06-03-2014 @ 07:35
Ξεχειλίζει συγκίνηση

Όλο αγγίζει, ειδικά η 4η στροφή το αποκορύφωμα...
::up.:: ::up.:: ::up.::
GRHGORHS K
06-03-2014 @ 07:43
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Pavlos Melas
06-03-2014 @ 09:55
«Dania μου, μικρή κι ανήμπορή μου Dania…»

Συγκινητικό !!!!!!!καλημέρα
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
06-03-2014 @ 14:59
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
φραγκοσυριανος
06-03-2014 @ 17:40
Στα δυο της μάτια,
τα θραύσματα του νου π’ απόμειναν
να χάσκουν το κενό
στιγμές να συμμαζέψουν μ’ αγωνία αποζητούν
κι άλλες να διώξουν μακριά… πολύ μακριά.
Σωπαίνει ο πόνος της
λες κι ο κόσμος τούτος πια
χώρο άλλο για ουρλιαχτά δεν έχει.

«Dania μου, μικρή μου Dania…
Στάλες βαριές το αίμα σου αργοκυλά
πάνω στα διάφανα τ’ ακίνητα τα βλέφαρά σου…»

Συμπόνιας χέρι να τρυπώνει στα μαλλιά
και μιαν ανάσα ζεστασιάς, παρηγοριάς
τη φρίκη ν’ απαλύνει πάντοτε θα αναζητάει.
Μικρή ψυχή, βομβαρδισμένη… αλίμονο…
πάντα κρυμμένη μες στου κορμιού το σπαραγμό θα είναι. ::up.:: ::kiss.:: ::up.::
**Ηώς**
06-03-2014 @ 17:50
λες κι ο κόσμος τούτος πια χώρο άλλο για ουρλιαχτά δεν έχει......
αγγίζει!!!!!!!
αντιφατική...
25-03-2014 @ 15:34
πολύ πολύ συγκινητικό Σοφία! ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο