| |
Έσερνες τα φλεγόμενα ακροδάχτυλά σου
Πάνω στου χρόνου τον κατάλευκο καμβά
Τρόμαζε εκείνος απ’τα άπειρα όνειρά σου
Κι έκλαιγε απελπισμένα και βουβά
Άφηνες το αποτύπωμά σου στους αιώνες
Χρώμα πορτοκαλί και πορφυρό
Άφηνες και από βροχή λίγες σταγόνες
Δάκρυα από αλάτι και νερό
Έμοιαζε η θύμησή σου με σκιά
Πίσω από του χρόνου τη μπουγάδα
Πότε κοντά και πότε μακριά
Να στέκεις πάντοτε στην άκρη ενός Καιάδα
Μάνα, γυναίκα, πόρνη και αδερφή
Αγία και συνάμα η ίδια η αμαρτία
Το Γένος Θηλυκού που γράψαν στο χαρτί
Αιώνιας καταδίκης τιμωρία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
