| |
| | Ο ζεϊμπέκικος του Αμάραντου |  | | | Αφιέρωμα ! | | |
Ο ζεϊμπέκικος του Αμάραντου.
Μεροκάματο δεν έμεινε για μας,
και που είσαι,η αρχή είναι ακόμη,
τί θα γίνουν τα παιδιά μας,άσε εμάς,
τί ακόμη στη ζωή ,μας περιμένει.
#
Ίδια πάντα η δική μας διαδρομή,
ένας δύσβατος κρανίου τόπος,
ο καθένας μας πώς μοιάζει με Χριστός,
το σταυρό του Γολγοθά του όταν σηκώνει.
#
Ένας βρόγχος την ανάσα μας σφαλλά,
σαν 'να σφάχτης τη ψυχούλα μας πλακώνει,
άι να δούμε η ρημάδα ο καιρός,
μέχρι πότε τη ζωή μας θα σταυρώνει.
#
Ίδια πάντα η δική μας διαδρομή,
Ιερουσαλήμ-κρανίου τόπος,
απ' τον ʼννα στο Καϊάφα δηλαδή,
ο δικός μας ο ανήφορος ο δρόμος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Υπογράφω με το όνομα: Κανένας!.. | | | |
|
χρήστος
15-03-2006 | πολύ μου άρεσε Ηλίανθε, καλημέρα!!! | | MAKHS KAURISMAKHS
15-03-2006 | καλημέρα Ηλι μου, κι εμένα | | Γιώργος_Κ
15-03-2006 | Δύσκολος ο δρόμος, που'ναι της ζωής....τραγουδούσε κάποτε ο Τόλης Βοσκόπουλος στο "Τραγούδα θεατρίνε"!! κι ακόμα ο δρόμος της είναι δύσβατος!! | | ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
15-03-2006 | Καλημερα φιλαρακι !!!!!! Δυνατο και υπεροχο, μου αρεσε παρα πολυ !!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
