Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269632 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κάκτος ο οδοδείκτης
 
[font=Comic Sans Ms][color=sienna][B]Κάκτος ο οδοδείκτης [/B][/color]
[color=navy]
Ίσως η δίψα κι η στέρηση μετανοούν
------------------ την έπαρση σε ταπείνωση
Γι αυτό η δίψα ανθίζει στην έρημο
------------------------------- όπως ο κάκτος
Αυτός ο ακρίτας της ζωής που μάχεται
-------------------------------------- τη μοναξιά
μ’ ένα λουλούδι, μ’ ένα αγκάθι
------------ και μια νοσταλγία της βροχής

Μια νοσταλγία καλά φυλαγμένη
---------------------------- στο μέσα δωμάτιο
το σκοτεινό με τις κλειστές κουρτίνες
Εκεί που οι σκιές μακραίνουν
------------------- και γίνονται φαντάσματα
------- νεράιδες και ξωτικά των ποταμών

Ίσως η ουτοπία είναι το φως
-- που μπαίνει απ’ τις χαίνουσες πληγές
και φωτίζει το σπαθί
----------------------- στον τοίχο κρεμασμένο
Τη λεπίδα που περιμένει το άδολο χέρι
---------------------------- για τη μεγάλη μάχη

Και ποια μάχη μάχεται άραγε
----------------------------- αυτός ο ερημίτης
μ’ ένα κόκκινο λουλούδι στο στέρνο
καρφωμένο σαν παράσημο
------------------ ανάμεσα στ’ αγκάθια του;

Μήπως κι είναι οδοδείκτης
----------------------- μες στις αμμοθύελλες
που δείχνει δίψα στέρηση και μοναξιά
Σ’ ένα λευκό τοπίο θανάτου
-------- όπου δεν έχει σημάδι να πιαστεί
ψάχνει ο ασκητής στη μέσα κάμαρη
--- τη σκοτεινή στις σκιές των νοημάτων

Ούτε άγιος ούτε αμαρτωλός
βαθειά του επιθυμία είναι το μαρτύριο
---------------- ώσπου η δίψα να γίνει φως
κι η νοσταλγία της βροχής
----------------------------- να γίνει καταιγίδα

Γιατί μάχεται άραγε αυτός ο ερημίτης
--------- γαντζωμένος στη νοσταλγία του
Δεν του φτάνει η αστροφεγγιά της νύχτας
---------- και το μισό φεγγάρι των σκιών;
Κι αυτό το κόκκινο λουλούδι
----------------------- η λαγαρή επιθυμία του
μήπως κι είναι ο δρόμος που μας δείχνει

Μήγαρις κι η ομορφιά
είναι το τελευταίο χαράκωμα
---------------------- αντίστασης στη μοναξιά;

1 Φλεβάρη 2014
Γιάννης Ποταμιάνος[/color][/font]



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Γιάννης Ποταμιάνος
11-03-2014 @ 23:04
http://toxefwto.blogspot.gr/2014/02/blog-post_22.html
ivikos
11-03-2014 @ 23:05
Ίσως η ουτοπία είναι το φως
-- που μπαίνει απ’ τις χαίνουσες πληγές
και φωτίζει το σπαθί
----------------------- στον τοίχο κρεμασμένο
::up.:: ::up.:: ::up.::
Vicky mouse
11-03-2014 @ 23:08
Γιατί μάχεται άραγε αυτός ο ερημίτης
--------- γαντζωμένος στη νοσταλγία του
Δεν του φτάνει η αστροφεγγιά της νύχτας
---------- και το μισό φεγγάρι των σκιών;
Κι αυτό το κόκκινο λουλούδι
----------------------- η λαγαρή επιθυμία του
μήπως κι είναι ο δρόμος που μας δείχνει

χίλια μπράβο.... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola
11-03-2014 @ 23:12
Τα σεβη μου Γιάννη !!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
11-03-2014 @ 23:33
Ίσως η ουτοπία είναι το φως
-- που μπαίνει απ’ τις χαίνουσες πληγές ...............Π Ο Ι Η Σ Η
Αληθινή Γιάννη!!!!!!
να είσαι πάντα καλά!
athos.ioannou@gmail.com
12-03-2014 @ 04:34
::up.:: ::up.:: ::up.:: ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΝΤΗΣ
12-03-2014 @ 06:42
φοβερο καλημερα
Αναπάντεχος
12-03-2014 @ 07:03
Ούτε άγιος ούτε αμαρτωλός
βαθειά του επιθυμία είναι το μαρτύριο
---------------- ώσπου η δίψα να γίνει φως
κι η νοσταλγία της βροχής
----------------------------- να γίνει καταιγίδα
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ως συνήθως βαθυστόχαστος
Amersa K
12-03-2014 @ 07:30
Ποίηση με υπόβαθρο φιλοσοφικό!
Απ' τα καλύτερα που έχω διαβάσει εδώ!
pennastregata
12-03-2014 @ 08:44
Ποιείς τα εσώτερα ερωτήματα κι αυτό δεν μπορεί να το κάνει ο καθένας. ::yes.:: ::yes.::
Απεριόριστος
12-03-2014 @ 08:49
Καλημέρα
Υπέροχο!!!
::yes.:: ::theos.::
ΒΥΡΩΝ
12-03-2014 @ 09:06
Κι αυτό το κόκκινο λουλούδι
----------------------- η λαγαρή επιθυμία του
μήπως κι είναι ο δρόμος που μας δείχνει

Μήγαρις κι η ομορφιά
είναι το τελευταίο χαράκωμα
---------------------- αντίστασης στη μοναξιά;

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
12-03-2014 @ 09:23
καλημέρα.......!!!!!!!!!!!!!
Αγνή
12-03-2014 @ 13:31
το είπες ξεκάθαρα!!! γατζωμένος στην νοσταλγία του......
Ναταλία...
12-03-2014 @ 14:57
Εξαιρετικό Γιάννη ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
12-03-2014 @ 18:42
Ίσως η ουτοπία είναι το φως
-- που μπαίνει απ’ τις χαίνουσες πληγές
και φωτίζει το σπαθί
----------------------- στον τοίχο κρεμασμένο
Τη λεπίδα που περιμένει το άδολο χέρι
---------------------------- για τη μεγάλη μάχη

Και ποια μάχη μάχεται άραγε
----------------------------- αυτός ο ερημίτης
μ’ ένα κόκκινο λουλούδι στο στέρνο
καρφωμένο σαν παράσημο
------------------ ανάμεσα στ’ αγκάθια του; ::up.:: ::up.:: ::up.::
heardline
12-03-2014 @ 19:34
Ιδιαίτερα ωραία δημιουργία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
nadin1974
12-03-2014 @ 22:45
.....βαθειά του επιθυμία είναι το μαρτύριο
---------------- ώσπου η δίψα να γίνει φως
κι η νοσταλγία της βροχής
----------------------------- να γίνει καταιγίδα
υπέροχο ποίημα!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο