| |
Τα πάντα γυρίζουν ασταμάτητα.Πάω από τοίχο σε τοίχο.Τα σκαλοπάτια που έχω ανεβεί χιλιάδες φορες τόσο γρήγορα και ασυναίσθητα τώρα μοιάζουν με τον δυσκολότερο άθλο.
Αγκαλιάζω το κάγκελο και ανεβαίνω σιγά σιγά.
Είναι αξιοθαύμαστο το πόση προσπάθεια χρειάζεσαι για να βρείς τα κλειδιά σου και να καταφέρεις να ανοίξεις την πόρτα όταν βρίσκεσαι σε τέτοια κατάσταση.
Η είσοδο μου γίνετε μετά χαράς και ανακούφισης.
Αυτά τα δυο λεπτά μέχρι να μπω μου φάνηκαν σαν ώρα.
Βγάζω τα ρούχα μου και ξαπλώνω στο κρεβάτι.Το ταβάνι μαζί με τους τοίχους στιφογυριζουν ασταμάτητα.Πνίγομαι, χρειάζομαι αέρα.Χωρίς να ντυθώ ανοίγω την πόρτα και ξαναβγαίνω έξω.
Παίρνω πάλι αγκαλιά το κάγκελο και ανεβαίνω για την ταράτσα.
Τα φώτα των σπιτιών και του δρόμου με ζαλίζουν περισσότερο.
Κλείνω τα ματια και ακούω το θόρυβο της νύχτας.
Όταν τα ξανανοίγω κοιτάω προς τα επάνω.
Το τοπίο είναι μαγευτικό και παραδόξως καθόλου γαλήνιο.
Μια αρκούδα κυνηγάει το αρκουδάκι της.Παραδίπλα δυο νεαροί παραβγαίνουν στον δίσκο ενώ λίγο ποιο κει μια δεσποινίδα φλερτάρει με έναν κυνηγό.
Μια θεα λάμπει όσο ποιο πολύ μπορεί προσπαθώντας να γοητεύσει τον θεό πολεμιστή της ενώ η αρχόντισσα της βραδιάς μισοκρυμμένη στον ίσκιο της τα βλέπει όλα αυτά και χαμογελα, με ένα χαμόγελο ποιο αινιγματικό κι από της τζοκόντα.
Όχι, μονο γαλήνιο δεν λες αυτό το θέαμα μα εγώ μέσα μου αρχίζω και γαληνεύω.
Κατεβάζω το κεφάλι και κλείνω τα ματια για μια ακόμη φορα.Έχει ψωλόκρυο και δεν φοράω ρούχα.Ρίχνω μια κλέφτη ματια στο χαμόγελο της και παίρνω και πάλι το δρόμο του γυρισμού αγκαλιά με τον πιστό μου φίλο κάγκελο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
