| Εχεις αφησει την πορτα μισανοιχτη
για να ακους την μουσικη απο το διπλανο διαμερισμα
και διαβαζεις
για τους απεγνωσμενους
τους μελαγχολικους
και τους απαισιοδοξους
αυτα τα ατιμωτικα οντα για την κοινωνια και την ζωη
αυτοι που με καθε τους αναπνοη στιγματιζουν την υπαρξη
την μετατρεπουν σε μια συμπαγη μαζα περιττωματων
και την εκσφεντονιζουν στο απειρο
ολα αυτα οντα που αντικατεστησαν την κοινωνικη ζωη με την πληξη
και χαθηκαν σε βρωμικα καμαρακια
για να αναμετρηθουν με τον εαυτο τους
ποσες φορες δεν ηρθαν αντιμετωποι με την αυτοκτονια
την ιδεα του απαγχονισμου
του πνιγμου
της ασφυξιας
ποσες φορες δεν εφτασαν στο σημειο να φυτεψουν μια σφαιρα
σε καποιο σημειο του εγκεφαλου
απεγνωσμενοι
πιο απεγνωσμενοι και απο χελωνα που προσπαθει να διανυσει εκατονταδες χιλιομετρα
βρεθηκαν στο χειλος του γκρεμου
για να τραβηξουν το πεπλο που καλυπτε τις αυταπατες της ζωης
και να υπογραψουν με το αιμα τους
πως η ζωη ειναι μια ανιση μαχη με το κενο
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|