| |
Κουρασμένο μου ρολόι
στη πλατεία σου γερνάς
χρόνο, χάντρες, κομπολόι
τώρα πια , δε τα κρατάς
κουρασμένο μου ρόλοι
στη κολόνα σου βαστάς
ούτε καν σαν μοιρολόι
κάπου κάπου να χτυπάς
πια αγάπη σε σταμάτησε
και σου πήρε το παλμό
και τους δείκτες σου παράτησε
να κοιτούν τον ουρανό
έμεινα να σου μιλήσω
λίγο να με θυμηθείς
έτσι λίγο να καθίσω
λίγο πριν μου κοιμηθείς
κουρασμένο μου ρολόι
μες τη θλίψη να ζητάς
το χαμένο παιδολόι
στο καημό της μοναξιάς
κουρασμένο μου ρολόι
κι είχα τόσα να σου πω
παραμείναμε αθώοι
σ' ένα δύσκολο καιρό
έγειρες κοντά στη χλόη
και το χώμα βροχερό
κουρασμένο μου ρολόι
δεν μας έμεινε λεπτό
κι ούτε αντίο ... τυχερό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
