| Ένα κουβάρι μπερδεμένο το μυαλό μου
Καμία άποψη επί πολλών θεμάτων
Σαν κλέφτης κρύβομαι από τον εαυτό μου
Χωρίς να αγγίξω την ουσία των πραγμάτων
Τα συναισθήματα ποτάμι που περνά
Πολλές οι γέφυρες απ’ τη χαρά στη λύπη
Σκληρό ταξίδι πάνω στου άγχους τα βουνά
Με ένα όχημα που η μηχανή το εγκαταλείπει
Κάποια ελπίδα να έρθει πάλι η ξαστεριά
Εκεί που φαίνεται κοντά πάλι τη χάνω
Τρέχει ο χρόνος σαν το χέλι και γλιστρά
Πιάνει ταχύτητα φωτός και δεν τον φτάνω
Όταν η απόγνωση με πιάνει απ' το γιακά
Και με τραντάζει, σαν παιδί με καθηλώνει
Σπάει η ευθύνη της ψυχής μου τον χαλκά
Λίγο κουράγιο σαν πουλί ελευθερώνει
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|