| |
Ένα πελώριο παράθυρο ο κόσμος…
Κι εσύ μέσα απ’ αυτό σαν άυλη φιγούρα να περνάς.
Πάνω στα θολά του τζάμια στάλες βροχής κυλούν.
Ίσως να είναι τα δάκρυα του Θεού
για τους καταστροφείς αυτού του κόσμου.
Ίσως να είναι το δάκρυ ενός μωρού
για το αόρατο μέλλον του νόστου.
Ένα πελώριο παράθυρο ο κόσμος…
Κι εσύ με μια ανεξήγητη θλίψη το κοιτάς.
Μα γι’ αυτό ποτέ σε κανέναν δε μιλάς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
