| |
φτηνή η σκέψη κι η αντίδραση για τα παράξενα του κόσμου
πως γαλουχίθηκε η σκέψη σαν τη στόφα του κομπινεζον
κι εσύ αγαπη μου να παραφέρεσαι τραβώντας απ το φως μου
την αντηλιά μου σ'ενα απόμακρο ,ταπεινωμένο και μικρό παρον
Πόσος ο δρόμος που περπάτησα να εκδικηθώ τα ματια τα θολά
πόσες πληγές στα πόδια και στα χέρια μου απ'τη φθορά τους
πόσο που βασανίστηκα να αποδείξω τα όσια μου και τα ιερά
με τη συνείδηση μου ακμαία στους ανέμους για βορά τους
τη φλόγα που χω να μου καίει τα μάγουλα
από της μέλισσας την άμυνα /το δηλητήριο
θα σου χαρίσω το κεντρί της κόσμε κάβουρα
στα χείλη της ζωής ή του θανατου μου μαρτύριο
θα σου χαρίσω τις εικόνες που δα μπρος μου
και το γλυκό το μούδιασμα να γνεφει μου συγχωρεση
και τις χορδές που θα σου χάριζε ο αντιθεός μου
για να με χωσει στην κιθάρα μου για χώνεψη
Παντα γελάς μ'αυτά που λέω -αλήτη -σου σωσα τα λύτρα
είδα την τρελα σου από την πλευρά της ιστορίας σου
δέκα ψυχές στις χίλιες που κυήθηκαν σε προσελάνη μήτρα
δεν βγήκαν από κει ποτέ για να μη ζήσουνε τη βία σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
