| |
Με τσάκισε σαν το κλαράκι
το βλέμα της το άπονο,
κι έγραψα ένα τραγουδάκι
γεμάτο με παράπονο.
Βάσανα,πίκρες και καημοί
μές στην καρδιά ριζώσανε,
όνειρα πού'χαμε μαζί:
ρόδα που μαραζώσανε.
Κλείνω για πάντα και σφραγίζω
το παραθύρι της καρδιάς.
Τώρα το σούρουπο είναι γκρίζο
κι η νύχτα ατέλειωτος βραχνάς.
Βάσανα, πίκρες στην ψυχή
σταλιά-σταλιά λιμνάζουνε,
κάποτε είμαστε μαζί:
τώρα δυό ξένοι μοιάζουμε!
Μόνο σε μια φωτογραφία
πού'μαστε χαμογελαστοί,
μένει θαρρείς η ευτυχία
πού'χα μαζί σου μοιραστεί.
Βάσανα, πίκρες την καρδιά
νοιώθω να πλημμυρίζουνε,
σαν οι χαρές κάνουν φτερά
και πίσω δεν γυρίζουνε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
