| |
| | απορρίψεις (ε) |  | | |
Άντρες κάθε ηλικίας υποφέρουν, επειδή κάποια τσαπερδόνα τους απέρριψε είτε εξ αρχής, είτε στην πορεία της σχέσης τους.
Με λίγα λόγια ,πονάνε και πέφτουνε σε μαρασμό για κάτι τέτοιο. Μεγάλος νταλκάς, ο χωρισμός πώς να το κρύψουν άλλωστε!
Η ζεστή φωλίτσα δεν ξεχνιέται εύκολα αγόρια μαδημένα, αφού είναι κατ εξοχήν το υπέρτατο όπλο των θηλυκών και το χρησιμοποιούν με πολύ μαεστρία από την δημιουργία του κόσμου (διάβαζε GENESIS by Marakos)
Όμως η απόρριψη είναι κάτι το εντελώς φυσιολογικό στη ζωή μας, όπως και η αποδοχή μας απο τρίτους.
Στην πραγματικότητα έχει θιγεί ο εγωισμός μας και τίποτις περισσότερο !
Νομίζουμε ότι αρέσουμε σ όλους και ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου.
Όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, καθώς υπάρχει στη μέση εκείνο το ρημάδι το “κλίκ” ή “η χημείᔨ όπως το λένε πιο σικάτα στα στέκια των αλχημιστών.
Εγώ να δείτε πόσες φορές έχω φάει την πατσαβούρα στα μούτρα, όχι τόσο λόγω ευμορφίας μου, (αφού ήμουνα περιζήτητος εραστής,τόσο για σωσίβιο αλλά και για αντιανεμικό ώστε να μη τους χαλάει ο αέρας τα μαλλιά) ,αλλά λόγω του παρορμητικού χαρακτήρα μου, που συνήθως πανικοβάλει τα θηλυκά ,αλλά και της παιδικής μου ψυχής που πολλές δεν είχανε την υπομονή να αναμείνουνε την ενηλικίωση της.
Επίσης ποτέ μα ποτέ δεν έκανα σχέση με κάποια επειδή με ήθελε εκείνη και μόνο,( εκεί είναι που την πατάνε οι περισσότεροι συνομόφυλλοι).
Έπρεπε να την θέλω και εγώ ο καψερός, βεβαίως βεβαίως και του Θεμιστοκλέους..
Άλλωστε δεν ήμουν της κατηγορίας ,όπου βρούμε τρούπα να την βουλώσουμε δά (κι εκεί την πατάνε οι πολλοί επίσης).
Για το βούλωμα των οπών, είναι πιο εξειδικευμένοι οι υδραυλικοί,είτε κόβουν,είτε δεν κόβουν αποδείξεις.
Όσες φορές λοιπόν μου έδωσαν τα παπούτσια στο χέρι, αφού εσωκλείστηκα φυσιολογικά μέχρι να.. σαραντίσω, στη συνέχεια έβγαλα τις πλερέζες και ξεκίνησα την αναζήτηση μου για κάτι καινούργιο και πάλι απ την αρχή .
Δεν αναζητούσα κρέατα , αλλά γυναίκες με προσωπικότητα, ευαισθησίες, ευρύτητα πνεύματος και ήθελα πάνω απ όλα να με..εμπνέουνε,.
Οι «ρηχές», ποτέ δεν με συγκίνησαν, ακόμα κι αν φορούσανε τάγκα ή χόρευαν ταγκό. Δηλαδής εκτός απ το μούσι μου, ήθελα και τη.. μούσα μου.
Απορρίφτηκα πολλάκις ,αλλά τελικά πάντα στεκόμουν στα πόδια μου σαν τον γάτο που πέφτει απο τα ψηλά..
Γιαυτό εύχομαι στους απορριφθέντες να μη το βάλουνε κάτω και να ξανοιχθούνε στις θάλασσες της αναζήτησης για κάτι το καινούργιο και ξεχωριστό.
Κάτι που να αξίζει να το έχουν πλάι τους για μια ολάκερη ζωή.
Όσες φορές λοιπόν κι αν απορριφθούν ,να συνεχίσουν απρόσκοπτα την αναζήτηση τους .
Η ζωή δεν σταματάει με τις απορρίψεις, παρα μόνο με τις ρίψεις. Δηλαδής ν αποφεύγουν να περνάνε κάτω απο μπαλκόνια ,μη και τους έρθει κατακέφαλα κανένας Ζαχόπουλος
Καλό νέο ξεκίνημα !
Μαράκος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | η τέχνη δεν μπαίνει κάτω απο κομματικές παντιέρες ,συνθήματα και δογματισμούς.Ανηκει σε όλους ! | | | |
|
Ναταλία...
03-04-2014 @ 12:39 | Νομίζουμε ότι αρέσουμε σ όλους και ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου.
Όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, καθώς υπάρχει στη μέση εκείνο το ρημάδι το “κλίκ” ή “η χημείᔨ όπως το λένε πιο σικάτα στα στέκια των αλχημιστών.
Πολύ σωστός Μάριε φιλοσοφημένο το πόνημα σου ::yes.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
