| |
| | Αλμπατρός |  | | | Κάποτε διαβάζοντας τα «Άνθη του κακού»του Μπωντλαίρ δεν εντιπωσιάστικα και πολύ. Όμως ο χρόνος εμάς αλλάζει… | | |
Συχνά οι ναύτες απ’ την πλήξη κάνουν τους βανδάλους,
Για την ανούσια διασκέδαση, πιάνουν πουλιά
Του Ωκεανού, τους αλμπατρός τους μεγάλους,
Που συνοδεύουν τα καράβια, από παλιά.
Ριγμένος στο κατάστρωμα, γύρω οι ναύτες αλαλάζοντες,
Ατιμασμένος βασιλιάς που τα Ύψη ανεμοδέρνει,
Τα γιγάντια λευκά φτερά κατεβάζοντας,
Σαν βαριά κουπιά από πίσω του σέρνει.
Πριν από λίγο τρυπούσε τον ουρανό με πάθος,
Και τώρα τόσο αδέξιος, παράλογος, γελοίος!
Ο ένας ναύτης φουμάρει καπνίλα στο ράμφος,
Ο άλλος τον κοροϊδεύει κουτσαίνοντας ομοίως.
Έτσι κ’ εσύ Ποιητή, πετάς πάν’ απ’ την καταιγίδα,
Απρόσιτος για βέλη, στη μοίρα ενάντια,
Ενώ μες στα σφυρίγματα, στη γη να περπατάς,
Σε εμποδίζουν τα φτερά σου γιγάντια.
Σαρλ Μπωντλαίρ[I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Μετάφραση: η αυτοπροσωπογραφία του μεταφραστή. | | | |
|
ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
03-04-2014 @ 07:31 | Έτσι κ’ εσύ Ποιητή, πετάς πάν’ απ’ την καταιγίδα, | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
03-04-2014 @ 08:31 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | pennastregata
03-04-2014 @ 10:26 | Εξαίρετο ποίημα και έξοχη μετάφραση... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | κομπλεξικός
03-04-2014 @ 15:39 | Αυτό θα πει να ξέρεις καλά μία γλώσσα. | | αντιφατική...
03-04-2014 @ 18:51 | Ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ό ! ::yes.:: ::up.::
Είναι ωραίο που το μοιράστηκες μαζί μας! ::smile.:: | | **Ηώς**
03-04-2014 @ 19:01 | μπράβο!!!!!!! ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
