| |
Απάτη
Είμαι φτωχός και δυστυχώς
κι οι φίλοι μου το ίδιο.
Πρόσω βαδίζω ολοταχώς,
μα που να βρω το δίκιο;
Οι ευθύνες και τα βάσανα
μαυρίζουν την ζωή μου
κι αν μια στιγμή ανάσανα,
ήταν οι στεναγμοί μου.
Τα χρέη ασήκωτα βαριά,
στους κουρασμένους ώμους .
κι όποιο σοκάκι να διαβώ ,
σ’ άδικους πέφτω νόμους.
Γλυκοχαράζει στα βουνά
και κελαηδά τ’ αηδόνι
μα έμενα μαύρη καταχνιά
την μέρα μου πλακώνει.
Δίχως δουλειά, δίχως χαρά ,
δίχως δίκη μου αγάπη,
πώς να διαβώ την ερημιά,
μοιάζει η ζωή μι’ απάτη
Απάτη όμοια του ντουνιά
που ‘ναι έτσι καμωμένος.
Κλουβί με σίδερα βαριά
κι εγώ ο φυλακισμένος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
