| |
ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
08-04-2014 @ 07:57 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | nadin1974
08-04-2014 @ 08:12 | Βραδιάζει και νυχτώνει κι η φωνή σου , πάντα μόνη,
να ξυπνάει αυτήν την πόλη του θανάτου.
Υπέροχο ποίημα!
::theos.:: ::yes.:: | | Λεβεντουδης Βασιλης
08-04-2014 @ 12:24 | Τις ώρες σου μετράς κι ο χρόνος σου γυρίζει΄
οργή σε πλημμυρίζει΄ πονάς μα προσπερνάς
κι εκεί που ξεψυχάς, λες 'όλα είν΄ εντάξει'
με αυτά που σου ΄χουν τάξει κοιμάσαι και ξυπνάς. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | heardline
08-04-2014 @ 21:49 | Ωραίο!!!!!!! | | Ναταλία...
09-04-2014 @ 11:32 | Οι προστάτες που σου τάζουν σε πουλούν και σ΄ αγοράζουν
και τις μνήμες σου δικάζουν για να ματωθείς.
Τα χρυσάφια σου μοιράζουν και τις νίκες σου αρπάζουν,
την ψυχή σου κομματιάζουν μα εσύ πάντα ζεις.
Πολύ δυνατό ::yes.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
