| |
Μιλάς με γρίφους, με λόγια της φωτιάς,
με σπρέυ στους τοίχους τον πόνο σου ξεσπάς
κι εγώ της οργής σου μοναχικός πομπός,
πριν φύγεις θυμήσου : ο κόσμος μικρός.
Μη λες αντίο έτσι απλά, μονάχα λίγο συλλογίσου
πως όλα είναι δανεικά του κόσμου τα παράλογα.
Μη λες αντίο έτσι απλά, ο ουρανός μου είναι η γη σου
κι είν΄ οι ζωές μας τελικά φανταχτερά βεγγαλικά.
Στο δρόμο σαν τρέχεις - ελεύθερος λες -
στα χέρια σου έχεις καημούς και χαρές.
Της νύχτας διαβάτες τα άστρα μας πενθούν,
του χρόνου αποστάτες οι ώρες που περνούν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
