Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271235 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μια φωτεινή άνοιξη
 
Η πρώτη βροχή του Μάρτη.
Μήνας παράξενα κρύος.
Και κάπως απόμακρος.
Τηρεί αποστάσεις ασφαλείας
από το καλοκαίρι.

Κοιτάζω τις σταγόνες να πέφτουν,
να τσακίζονται πάνω στ' αμάξια.
Κάποτε νιώθω πως υπήρξα
κι εγώ απροστάτευτη σταγόνα.
Πως πήγαινα κι έπεφτα
και τσακιζόμουν
πάνω στους ανθρώπους.
Με μαθηματική ακρίβεια.
Απόλυτα καταστροφικά
-σχεδόν μανιωδώς-
επιζητούσα τα λάθη μου.

Τώρα η βροχή απλώς με θλίβει.
Όπως τόσα και τόσα άλλα.
Καμιά φορά αρκούμαι
στο άκουσμα του ήχου της.
Να μην θυμάμαι εικόνες παλιές.
Να δημιουργώ νέες.
Κι όλο εύχομαι αυτή η άνοιξη
να φέρει μαζί της κατιτίς καθάριο.
Ένα φως αλλιώτικο, εκτυφλωτικό.
Στου κόσμου τούτου τη θαμπάδα
σιωπηλά να επιβληθεί.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Μαυρομαντηλού
10-04-2014 @ 16:32
Να μην θυμάμαι εικόνες παλιές.
Να δημιουργώ νέες.
Κι όλο εύχομαι αυτή η άνοιξη
να φέρει μαζί της κατιτίς καθάριο.
Ένα φως αλλιώτικο, εκτυφλωτικό.
Στου κόσμου τούτου τη θαμπάδα
σιωπηλά να επιβληθεί.
ΕΤΣΙ ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
malkon64
10-04-2014 @ 16:37
Ένα φως αλλιώτικο, εκτυφλωτικό.
Στου κόσμου τούτου τη θαμπάδα
σιωπηλά να επιβληθεί.

ΥΠΕΡΟΧΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.::
Παπαθεοφάνου Αθηνά
10-04-2014 @ 17:13
::1255.:: ::up.:: ::yes.::
ΒΥΡΩΝ
10-04-2014 @ 17:14
Κι όλο εύχομαι αυτή η άνοιξη
να φέρει μαζί της κατιτίς καθάριο.
Ένα φως αλλιώτικο, εκτυφλωτικό.
Στου κόσμου τούτου τη θαμπάδα
σιωπηλά να επιβληθεί.
::theos.:: ::theos.::
Black Butterfly :)
10-04-2014 @ 17:24
Καταπληκτικό ::love.:: ::love.::
κομπλεξικός
10-04-2014 @ 18:32
Πρέπει να το φέρει η άνοιξη; Άλλος ένας μύθος.
φραγκοσυριανος
10-04-2014 @ 20:28
Κοιτάζω τις σταγόνες να πέφτουν,
να τσακίζονται πάνω στ' αμάξια.
Κάποτε νιώθω πως υπήρξα
κι εγώ απροστάτευτη σταγόνα.
Πως πήγαινα κι έπεφτα
και τσακιζόμουν
πάνω στους ανθρώπους.
Με μαθηματική ακρίβεια.
Απόλυτα καταστροφικά
-σχεδόν μανιωδώς-
επιζητούσα τα λάθη μου. ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
10-04-2014 @ 21:14
::up.:: ::up.:: ::up.::
gk_giotaki
11-04-2014 @ 07:32
Πως πήγαινα κι έπεφτα
και τσακιζόμουν
πάνω στους ανθρώπους.
Με μαθηματική ακρίβεια.
Απόλυτα καταστροφικά
-σχεδόν μανιωδώς-
επιζητούσα τα λάθη μου. !!!!!!

Εικόνες που μας εκφράζουν όλους!!!

::love.:: ::theos.::
YABER
11-04-2014 @ 13:17
πολυ καλο ::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
11-04-2014 @ 14:58
Κι όλο εύχομαι αυτή η άνοιξη
να φέρει μαζί της κατιτίς καθάριο.
Ένα φως αλλιώτικο, εκτυφλωτικό.
Στου κόσμου τούτου τη θαμπάδα
σιωπηλά να επιβληθεί.

Και δική μου ευχή ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
αντιφατική...
11-04-2014 @ 15:52
Καταπληκτική! Θαυμάσια δημιουργία!!! ::up.::

::hug.::
adespotoi
12-04-2014 @ 22:47
δεν λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή. ::angel.:: ::up.:: ::angel.::
Aνδρέας Lark
17-04-2014 @ 23:57
...μ' αρέσουν οι παγωμένες λιακάδες του Μάρτη: φως που δεν σε ζεσταίνει-καίει...
...'καμιά φορά αρκούμαι στο άκουσμα του ήχου της'...

...απλό αλλά λέει πολλά...
...ξέρεις να μεταφράζεις και να διερμηνεύεις την καθημερινότητα...
...για μας, τους αλλοδαπούς της ποίησης...
!!
tamperamento
06-05-2014 @ 15:07
::yes.:: ::up.:: ::rol.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο