Για έναν αγαπημένο μου ξάδερφο, που έχει φύγει, βίαια και ακαριαία
Βαρέθηκα να ΄ντύνομαι στα μαύρα
με βήμα αργό και σταθερό
στις εκκλησιές να πηγαίνω για να ακούσω
"δεύτε τελευταίον ασπασμό..."
ʼσε με να σου χαρίσω μια ιστορία
άσε με και θα την πω με λόγια αστεία
για λίγο στη θωριά σου να μπώ να κρυφτώ
δεν υπάρχει πια στον κόσμο αυτό που ζητώ
χαθήκανε τα λόγια τα μεγάλα
τα ουράνια τόξα και οι μέρες οι λευκές
στέρεψε η ζωή μου σα μια στάλα
μα είναι όμορφες και οι σκιές
δε θα μιλήσω άλλο για χρόνια περασμένα
αυτά τελιώσανε κι ανήκουν στο θυμό
μα θα σου πω ένα τραγούδι για τα τρένα
αυτά που φεύγουν δίχως γυρισμό
-Δεν έχω υπομονή να κάνω υπομονή
-ʼσε με πρώτα να σου πω την ιστορία
-Υπόσχεσε θα ναι με λόγια αστεία;
-υπόσχομαι..του κόσμου αυτού δε θα'χει τη "σοφία"
