| |
Από αυτές τις μακρινές μαρτυρίες μας τι μένει
δεμένο σ’ ένα άρμα της οδύνης και που ασφυκτιά
πολλάκις σαν που το γεμίζει
δάκρυα η νύχτα όνειρο σκουληκοφαγωμένο
αποτεφρωμένο μυστικό των ποιητών κι εγώ που το κατέχω
να μιλώ ή να σωπαίνω περιμένοντας
ο θάνατος να με λυτρώσει να με πάρει;..
Ο χαρακτήρας μου βαραίνει τον ορίζοντα.
Τα σύννεφα με κοιτούν-
στο φως μια έκλειψη.
Γιατί εξομολογήθηκα, όντας
ζωγράφος
μιας έσω ανθοφορίας;
Θέλω να μ’ αγκαλιάζουν. Χτυπώ
τα πλήκτρα. Η Ζάκυνθος
πραγματοποιεί την καλλιέπεια των προθέσεων.
Ό,τι που σκέφτομαι, απόψε
κι άλλο νομίζω πως με σκοτεινιάζει
ανακουφίζοντας της τραγωδίας μου την έκβαση·
για μια αφορμή υπήρξα
Ποίησης
αυθεντικού αισθήματος η μήτρα..
Ζάκυνθος 11.4.2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
