| |
Πεζοδρόμια άδεια και οι πόρτες κλειστές.
Παίρνω ανάσας σημάδια, από δυο σου στιγμές
Δεν ανήκεις σ΄ εμένα, τι κι αν δίνω ψυχή.
Και μου ντύνει τα βράδια, πάντα ένα γιατί?
Ούτε ένα τσιγάρο, ο δρόμος,
που θα έφερνε και όμως,
ξόδεψα, μισή ζωή.
Όσο ένα τσιγάρο πάλι,
θα με ζήσεις κι όπου βγάλει…
Μια ζωή σ΄ ένα γιατί?
Κι ενώ ξέρω που θα βγάλει…
Αν με ψάξεις, πάλι εκεί.
Παγωμένες οι λέξεις, στο κενό οι ευχές.
Μου κρατάει ο χειμώνας όλες τις εποχές.
Ότι άφησες πίσω, το μισώ σαν εχθρό.
Τις κρυμμένες αλήθειες, τις παλεύω για δυό!
Ούτε ένα τσιγάρο, ο δρόμος,
που θα έφερνε και όμως,
ξόδεψα, μισή ζωή.
Όσο ένα τσιγάρο πάλι,
θα με ζήσεις κι όπου βγάλει…
Μια ζωή σ΄ ένα γιατί?
Κι ενώ ξέρω που θα βγάλει…
Αν με ψάξεις, πάλι εκεί.
ΜΕΝΟΝΤΑΣ Σ΄ΕΝΑ ΓΙΑΤΙ?
ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ Μ΄ ΕΝΑ “ΓΙΑΤΙ???”
Copyright© ELECTRA | Νόμος Περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας Άρθρο 8 2557/1997
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
