|
| Οι Μωροι | | | ΟΙ ΜΩΡΟΙ
Ενοιωσα απέραντη ντροπή, απέχθεια,
αηδία......ένοιωσα λίγος, μικρός,
συνένοχος σε έγκλημα.....
ένοιωσα μίσος για το είδος μας,
το ανθρώπινο είδος
το λεγόμενο και σκεπτόμενο
ύστερα ένοιωσα οργή, αγανάκτηση,
φώναξα...ούρλιαξα....
πέταξα ασυναίσθητα το φλυτζάνι
που κρατούσα στην οθόνη της
τηλεόρασης και την έκανα χιλιάδες κομμάτια,
όσες χιλιάδες κομμάτια έγινε η
ψυχούλα εκείνου του παιδιού....
του ΑΘΩΟΥ μικρού παιδιού,
που έκλαιγε γοερά,
και τα τεράστια όμορφα μάτια του,
ρωτούσαν ΑΠΟΡΗΜΕΝΑ...
ΓΙΑΤΙ;;;; ΓΙΑΤΙ;;;; ΓΙΑΤΙ;;;;
ΤΙ ΣΑΣ ΦΤΑΙΞΑΜΕ;;;;;
καλά εμείς είμαστε ΜΩΡΑ....
δεν ξέρουμε τι κανουμε....
εσείς ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΣΤΕ ΜΩΡΟΙ.....
ΓΙΑΤΙ ΑΦΗΣΑΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΡΙΞΟΥΝ ΧΗΜΙΚΑ
ΓΙΑΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| | |
|
Νικηφόρος Ουρανός 38 19-04-2014 @ 06:08 | Πολύ όμορφο, αληθινό και πανανθρώπινο,
το πόνημά σου Άνθιμε!
Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα! | | GRHGORHS K 19-04-2014 @ 06:34 | καλημέρα καλη Ανάσταση και καλό Πάσχα | | ΑΝΤΗΣ 19-04-2014 @ 08:15 | υπεροχο καλη ανασταση | | Άηχος 19-04-2014 @ 09:15 | Συγκινητικό και αληθινό!
Καλό Πάσχα
| | MARGARITA 19-04-2014 @ 21:17 | Επίκαιρο.....τραγικό....μπράβο σου | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|