| |
ΚΙ ΑΝ ΠΕΡΠΑΤΩ (ε)
Κι αν περπατώ κι αν περπατώ
στο δρόμο σου πηγαίνω,
σε σκέφτομαι σε επιθυμώ
και στην καρδιά μου σ’ έχω.
Κι όταν ξυπνώ τα πρωινά
με τον καφέ που πίνω,
η ανάσα σου ανάσα μου
σαν όνειρο που αφήνω.
Είναι ο Χρόνος Γητευτής
της Ομορφιάς που έχεις,
κι απ’ το μυαλό μου δεν μπορείς
παρά να το κατέχεις.
Με μια ματιά σου χάνομαι
και σ’ απαντώ συνάμα,
στα πέρατα του Ορίζοντα
και του Ουρανού αντάμα.
Λάβα ζεστή που απλώνεται
είναι το Ηχόχρωμα σου,
και σαν το διάφανο νερό
μ’ αγγίζει τ’ άρωμά σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
