|
Τίνι τρόπω οι ώρες μαγεύουν το γύρω μου και σπίθες βγάζουν λυρικές τα δέντρα πριν, για μία Κυριακή, όλα απλουστευτούν, μέχρι θανάτου;
Ο αφελής εγώ που έδωσα φροντίδα στίχου και με πίκρανε κατάληξη το ποίημα…
Να θελήσεις Απρίλιο και να σε πολιορκήσει ο Μάιος απανταχού και όπου εκτείνεται η σελίδα.
Ένας συριγμός αέρα που σαλτάρει πάνω από τις μάντρες των κοιμητηρίων και στην ράχη του απόψε κουβαλά
Ψυχές που κλίνουν ρήματα θαλάσσης και μέχρι τον όρθρο κορυφώνονται αγέρωχες..
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|