| Να που βρεθηκαμε ξανά
φύγανε τα σύννεφα τα θαμπά
Μέσα στο στέκι το γνωστό
θα πιούμε αργά τα ποτηράκια
ν'αναψουμε πάλι τον καϊμό
όπως αρμώζει σ'εμάς τα μπατιράκια
Θα κουβεντιάσουμε για τα πολιτικά
θα σχολιάσουμε πως έριξε ο ψηλός τη μπαλιά
κι όλα τα παλιά θα μοιάζουν σαν καινούργια
και θα γραφτούν στην ιστορία και θα μας κόψουν τη μιλιά
Κι ο νους θα τρέχει ξανά στα περασμένα
σε μια παρτίδα που έμεινε μόνη από καιρό
σε μια γυναίκα που λάβωσε κι εμένα
θα πέφτουνε τα λόγια σαν νερό
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|