| |
Της ομορφιάς οι αποδομητές
όμορφα προσωπεία ενδύονται ∙
σάτυροι του καινοφανούς
του κενού φανοί οι ίδιοι
κάτω απ’ τη γέρικη κληματαριά
υπό σκιά συκής του Ιούδα
χτίζουν σταυρούς με χέρια
που θα έχτιζαν την άνοιξη
και θυμιατίζουν με το ψέμα τους το μύθο.
Λαβυρινθαίοι από κούνια κουνημένοι
μπορείς να πεις και Ερεβαίοι ξεχασμένοι
νέοι Μινώταυροι που στέργουν το κακό
ποιος είδε μίτο από άστρα της αυγής
ποιος τη ζωή του την κυβέρνησε όπως πρέπει
τις ει η Άμπελος
τις η Οδός κι Αλήθεια
τις ει ο Θησέας
τις ει ο Χριστός
και τις ο Έλλην ει
ο μυημένος;
Απρίλης και ανθίζει η αμφιβολία
το θέρος όπου να'ναι
θερισμός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
