Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κούρος
 





Όταν με παφλάζοντα κύματα θα βγαίνει,
σαν θα με λογίζεσαι τ' άναφιλητό
κι όπως η παλίρροια, προίκα θα σου φέρνει,
κάποια σαπιοσάνιδα, μεσ' απ' το βυθό,
μια στολή με σκάφανδρο, βρες και καταδύσου,
στης ψυχής την άβυσσο, με φακό μαζί σου.


Αν δεν έχεις σκάφανδρο, έχε το κουράγιο.
Κράτα την ανάσα σου κι έλα να με βρεις,
μεσ' στο ανερμάτιστο και σαθρό ναυάγιο.
Κούρος ορειχάλκινος είμαι. Θα με δεις.
Μπρούτζινος και άθικτος, δίχως οξειδώσεις.
Μόνο στο μειδίαμα, κάποιες αλλοιώσεις.


Κοίτα μόνο κι άσε με, δίπλα στα πιθάρια
και στους μελανόμορφους σκύφους κι αμφορείς.
Ήδη τους αποίκησαν, σπόγγοι και κοράλια
και για μένα έκτοτε μην ανησυχείς.
Κούρος ανοξείδωτος είμαι της ψυχής σου,
ένα ορειχάλκινο, σκιάχτρο της αβύσσου












 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Βακχίδες Νόστου
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΑΝΤΗΣ
02-05-2014 @ 07:57
καταπληχτικο καλημερα
Αναπάντεχος
02-05-2014 @ 08:12
Έχεις μια σπάνια γραφή και οπτικήΚΑΛΗΜΕΡΑ
galanidoy
02-05-2014 @ 08:30
Αν δεν έχεις σκάφανδρο, έχε το κουράγιο. ::hug.::
nadin1974
02-05-2014 @ 08:59
Κούρος ανοξείδωτος είμαι της ψυχής σου,
ένα ορειχάλκινο, σκιάχτρο της αβύσσου!!!!!!!!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aridaios
02-05-2014 @ 10:08
::up.:: ::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
02-05-2014 @ 11:02
Κοίτα μόνο κι άσε με, δίπλα στα πιθάρια
και στους μελανόμορφους σκύφους κι αμφορείς.
Ήδη τους αποίκησαν, σπόγγοι και κοράλια
και για μένα έκτοτε μην ανησυχείς.
Κούρος ανοξείδωτος είμαι της ψυχής σου,
ένα ορειχάλκινο, σκιάχτρο της αβύσσου


Δυνατό το μήνυμα του ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
KANLIS GEORGIOS
02-05-2014 @ 14:02
::vlax.:: ::up.:: ::up.::
πανσελινος
02-05-2014 @ 15:37
Υπέροχο, όπως και όλα τα προηγούμενα που έχεις γράψει !

................................
μια στολή με σκάφανδρο, βρες και καταδύσου,
στης ψυχής την άβυσσο, με φακό μαζί σου.


Αν δεν έχεις σκάφανδρο, έχε το κουράγιο.
Κράτα την ανάσα σου κι έλα να με βρεις,
μεσ' στο ανερμάτιστο και σαθρό ναυάγιο.
Κούρος ορειχάλκινος είμαι. Θα με δεις.
Βασίλης Μ.
02-05-2014 @ 15:39
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
pennastregata
02-05-2014 @ 17:05
Βύρωνα, τότε και τώρα... τα σέβη μου! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
**Ηώς**
02-05-2014 @ 17:18
::theos.:: ...............!
κομπλεξικός
02-05-2014 @ 19:44
Δεν εκπλήττομαι ούτε στο ελάχιστο, σαν τα προηγούμενα. Ποίημα.
Απρίλης Τ.
03-05-2014 @ 10:37
Την καλημέρα μου.
Καταπληκτικό!
gantemo
15-05-2014 @ 21:25
::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
31-08-2017 @ 08:40
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομουστάκης
31-08-2017 @ 11:44
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!
Συμφωνώ με τον Αναπάντεχο.
Μ.Ελμύρας
31-08-2017 @ 12:25

Ένα εκπλήσσουσας ομορφιάς ποίημα, με πολλές αναγνώσεις, έντονο ερωτικό στοιχείο, αλλά και νύξεις για μιά όμορφη, με σπόγγους και κοράλια σκεπασμένη (γλοιώδης, σκληρή σημερινότητα) ενταφιασμένη στον βυθό της παρακμής Πατρίδα, που ανοξείδοτη ακόμα μας καλεί να βρούμε το θάρρος να την συναντήσουμε,στο ναυάγιο του κόσμου και των σημερινών αξιών της ζωής.
Κι'άλλα πολλά θα μπορούσαν να λεχθούν, μα είναι τόσα πολλά, (πέρα από την κάποτε προφανή ερωτική εγκατάλειψη,την εμμονή του προδομένου στις αξίες του και την πρόσκληση για συνάντηση στον βυθό αυτών που τελικά μένουν)!
Φίλε,Βύρωνα, και μόνο αυτό σου το ποίημα οα αρκούσε να χαρακτηριστείς έξοχος ποιητής.

::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
Σέσιλ
31-08-2017 @ 18:13
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
31-08-2017 @ 19:39
Πάρα μα πάρα πολύ ωραίο!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Συνήθεις Ύποφτες
31-08-2017 @ 22:30
::oh.:: ::hug.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο