Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Λυγίζεις ανάμεσα στα χρώματα
 



Λυγίζεις ανάμεσα στα χρώματα
σαν ένα ξωτικό που το αγάπησε η νύχτα
λυγίζεις τέμνοντας τον χρόνο σε μια διαίρεση που όλοι ωφελημένοι θα βγούνε-
Δεν ξέρω πώς πληγώνεται ο αέρας, πάντως εγώ
προσβλέπω στα άστρα και αφήνω την τρεμάμενη ομορφιά σου
να μου κεντά την καρδιά.
Στο μεταίχμιο των χρόνων που έφυγαν, στην αφετηρία
των χρόνων που θα έρθουν,
πίσω
απ’ το παράθυρο και να παρατηρώ
την κίνηση του δρόμου κατά πως μου έφερε η πρωτομαγιά
την κούραση στα μάτια.
Αφήνω το φως να παίζει μαζί μου – περνά ως τα βλέφαρα και αφήνει θωπευτική ανταύγεια
στο βάθος της ψυχής. Η μέρα ξύπνησε. Τα πουλιά τιτιβίζουν.
Ο αέρας αφήνει μετάξι και θρύλους
επάνω στα κλωνάρια των δέντρων.
Κρατώ παρομοιώσεις πεταλούδες στην παλάμη μου και αφήνω
λεύτερη την καρδιά μου να τρέξει στην ακροθαλασσιά του ορίζοντα..



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
aridaios
02-05-2014 @ 15:33
Δεν ξέρω πώς πληγώνεται ο αέρας, πάντως εγώ
προσβλέπω στα άστρα και αφήνω την τρεμάμενη ομορφιά σου
να μου κεντά την καρδιά. ::rock.:: ::rock.::
Υπέροχοι οι στίχοι σου οπως πάντα...Μπράβοσου φίλε ::up.::
pennastregata
02-05-2014 @ 18:06
Καλό μήνα, Στρατή....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο