| |
| | Το πείραμα Νο 2 (έναν χρόνο μετά) |  | | | Στην γιορτή του ποιητή, λέω να συνεχίσουμε το πείραμα που αρχίσαμε πέρσι... ένα ποίημα το οποίο θα γράφουμε όλοι μαζί... ακούω λοιπόν προτάσεις για την συνέχεια του... | | |
Στην γιορτή του ποιήτη
μ' ανοιχτά πανιά αρμενίζουμε...
μια παρέα, πορεία κοινή
δίχως τέλος... μα μαζί αρχίζουμε...
σε πορεία θαλασσί,
άγνωστο που θα μας βγάλει,
πέρα σβήνει το λιμάνι,
στην ομίχλη τη θαμπή... (AceOfSpades)
μες το πέλαγος σαν βγούμε,
με στιγμές μας θα μεθούμε,
και γλυκά θα τραγουδούμε,
με φωνή απο ψυχή.... (stigmi)
Μόνοι στην βαθειά σιωπή,
γράφουμε πριν σκοτεινιάσει,
κάτασπροι σαν το πανί,
που η λάμπα έχει αδειάσει... (Αγνή)
Η σκιά του καθενός
στον τοίχο πάνω κάνει σχέδια
γι τον άλλο ειναι φως
ζωής χρώμα σ οσα ξέρει μια προπαίδεια. (Kapnosa)
Αχ! πώς σπάει η άκρα του τάφου σιωπή
και της ποίησης η απελπισμένη κραυγή
σαν ηφαιστείου λάβα να βγει, να κοχλάσει
τη καυτή φωτιά ν' αγγίξει μη τρομάξει... (elli)
είναι η πυξίδα μας τρελή
και ο προορισμός μας
κι αν δεν σαλπάραμε εμείς
σαλπάρει τ' όνειρο μας.... (ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ)
έναν χρόνο μετά
όνειρα ήρθαν και φύγανε
πάμε όλοι ξανά
να βρούμε το φως που μας πήρανε (Grisio)
ρίζα ζωή ποτίστηκες
με δάκρυα και αίμα
και σαν τυφλός σου χάιδεψα
σου λάτρεψα το δέρμα (ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ)
Με το ρυθμό μιας έγχορδης
κατάνυξης που γνέφει
στα μάτια στα μαλάματα
και τα ταξίδια θρέφει (ΜΑΚΗS)
Μια το πανί να ξεγελά
σαν καραγκιοζοπαίχτης
μια να χορεύει και να γελά
στα μάτια ήλιος κλέφτης (kapnosa)
άδειοι,όμορφοί μου δρόμοι
σας πατώ και λέω "συγνώμη"
τη σιωπή σας που χαλώ.
Στ' ακροδάχτυλα πατώ
ίσκιον έχω αλαφρύ
και στα μάτια μου βροχή. (agapap)
Θάλασσες, βροχές, στιγμές
δίπλα βαδίζουμε.. μονάχοι
όπως σκληραίνει το νερό
γνωρίζεις το πως σπαν οι βράχοι
με μελωδίες δυνατές
γλυκές, λυπητερές
μα πάντα η ψυχή, μονάχη (annaTi)
Και σαν η βροχή στεγνώσει
και ο ήλιος χαμηλώσει
θα σου στείλω για να δεις
τα λουλούδια της ψυχής
που ανθίζουν με αγάπη
μέσα στα μισά του Μάρτη (Katerin-anna)
τρέξε 'συ άδεια μου ψυχή
τώρα που οι στάλες ξεψυχήσαν
να βρείς όλα πως αρχίσαν
κι ο θάνατος μύρισε ζωή. (Τσακίρη Χαρά)
Τι όμορφα μυρίζει η ζωή
κι ας κόβεται απ' τη ρίζα
πάλι στο χώμα σου θα μπει
να ξαναβγεί μ' ελπίδα (Jeny)
Κι όταν πονούν οι ποιητές
τις λέξεις κάνουν εραστές
μ' αυτές ξεχνάνε το κορμί
του νου γλυκειά ειν' η ηδονή (katia)
Το τίποτα ξεκίνημα,
άδειο και άγραφο χαρτί,
του νού άμορφο οίδημα,
που το φανέρωσε η ψυχή (anthrakoryxos)
Όνειρο αφανέρωτο και καταματωμένο
με θησαυρούς και έρωτες κι οράματα αναμμένο...
Κι όταν ταξίδι αυτό γενεί άξαφνα πυρωμένο
λέξεις καιόμενες μεμιάς γράφουν το πεπρωμένο... (Brujita)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 20
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | True Dimension | | | |
|
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
21-03-2006 | ρίζα ζωή ποτίστηκες / με δάκρυα και αίμα / και σαν τυφλός σου χάιδεψα / σου λάτρεψα το δέρμα..........πολύ καλή η ιδέα σου συμπέθερε μου :) χρόνια της πολλά λοιπόν της κυρίας, να τα εκατομμυριάσει. | | MAKHS KAURISMAKHS
21-03-2006 | Με το ρυθμό μιας έγχορδης/ κατάνυξης που γνέφει/ στα μάτια στα μαλάματα/ και τα ταξίδια θρέφει :) | | MAKHS KAURISMAKHS
21-03-2006 | Μπράαααβο Γκρίζε, τέλεια η ιδέα :) | | Grisio
21-03-2006 | Συμπέθερε ΜΟΥ, Ελισάβετ ΜΟΥ, την καλημέρα μου :-) | | kapnosa-v-ainigma
21-03-2006 | Μια το πανί να ξεγελά/ σαν καραγκιοζοπαίχτης/μια να χορεύει και να γελά/ στα μάτια ήλιος κλέφτης...Μπράβο χρωματιστέ μου! ωραια ιδέα! | | επισκέπτης
21-03-2006 | πολύ ωραία ιδέα Grisio αλλά δεν προλαβαίνω για να βάλω κι εγώ το βοτσαλάκι μου, ίσως αύριο... :) | | annaΤi
21-03-2006 | θάλασσες, βροχές, στιγμές | | annaΤi
21-03-2006 | ξανά... : Θάλασσες, βροχές, στιγμές / δίπλα βαδίζουμε.. μονάχοι / όπως σκληραίνει το νερό / γνωρίζεις το πως σπαν οι βράχοι / με μελωδίες δυνατές / γλυκές, λυπητερές / μα πάντα η ψυχή, μονάχη... | | ΚαΤερίνη
21-03-2006 | Και σαν η βροχή στεγνώσει / και ο ήλιος χαμηλώσει / θα σου στείλω για να δεις / τα λουλούδια της ψυχής / που ανθίζουν με αγάπη / μέσα στα μισά του Μάρτη. | | ARGY
21-03-2006 | ΦΟΒΕΡΗ ΙΔΕΑ!!!!! Θα επανέλθω... | | Τσακίρη Χαρά
21-03-2006 | τρέξε 'συ άδεια μου ψυχή/ τώρα που οι στάλες ξεψυχήσαν/ να βρείς όλα πως αρχίσαν/ κι ο θάνατος μύρισε ζωή. | | Αστεροτρόπιο (Jeny)
21-03-2006 | Τι όμορφα μυρίζει η ζωή/κι ας κόβεται απ' τη ρίζα/ πάλι στο χώμα σου θα μπει/ να ξαναβγεί μ' ελπίδα | | katia
21-03-2006 | Κι οταν πονουν οι ποιητες - τις λεξεις κανουν εραστες - μ αυτες ξεχνανε το κορμι - του νου γλυκεια ειν' η ηδονη | | ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
21-03-2006 | Εγω δεν ειμαι ποιητης γι' αυτο ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ. ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ !!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | Ίμερος
21-03-2006 | ... :) | | anthrakoryxos
21-03-2006 | Το τίποτα ξεκίνημα, άδειο και άγραφο χαρτί, του νού άμορφο οίδημα, που το φανέρωσε η ψυχή | | MARGARITA
22-03-2006 | Πόνο βαθύ πονάω και σ΄αγαπάω | | μπρουχίτα
22-03-2006 | Πολύ καλή η ιδέα σου Grisio μου.. Αν και είμαι εντελώς άχρηστη στις στιχοπλοκίες, θα κάνω κι εγώ την προσπάθειά μου εντός της ημέρας... Φιλιά.. | | Antigoni
22-03-2006 | Η ποιηση ειναι πονημα | | katia
22-03-2006 | Οριστε τωρα τι κανεις Ντερο, με βαζεις να απολογηθω για την συμμετοχη μου
Συγνωμη αγαπημενοι μου ποιητες που μπηκα στα χωρικα σας υδατα, αλλα πηρα το θαρρος λογω της δοκιμασμενης φιλικης μας γειτνιασης και της συγγνικης μας σχεσης. Χρονια πολλα ξαδερφακια | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
