| |
Χάθηκες
Ήσουν σεμνός, ήσουν γλυκός
της γειτονιάς πουλάκι
μα χάθηκες, τι συμφορά
και χάθηκε η χαρά
Σαν το φτερό στον άνεμο
σε τύλιξε τ αδράχτι
του Χάρου του Αργοφονιά
τόσο άδικα, σκληρά
Καταραμένη η στιγμή
κι ανάθεμα την ώρα
το μαύρο απομεσήμερο
σου πήρε την καρδιά
Της μάνα σου η ζεστή φωνή
δεν θα ξανακουστεί
απ' το στενό να σε καλεί
στο σπίτι σαν βραδιάζει
Η γειτονιά κι οι φίλοι σου
πάντοτε θα σε ψάχνουν
μες’ το μικρό αδιέξοδο
Εσένα, θα ζητούν
Καλό ταξίδι σου, εκεί
που φεύγεις νωρίς να πας
των Χερουβείμ και Σεραφείμ
τη Χάρη, να δεχτείς
Μες τη θλιμμένη μας ψυχή
τ’ ωραίο χαμόγελο σου
αγαπημένο, αμάραντο
παντοτινά, θα ζει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
