| |
Μυρισε καλοκαιρι αγαπη μου..
Οι ευωδιες γεμιζουν την ανασα μου,
Και καπως ετσι νομιζω πως αρχιζω και εγω να ανασαινω..
Μες στη καρδια μου παφλαζει η θαλασσα,
δακρυζω μονο στις φουρτουνες…
Και σ’αγαπαω με πονο και ενοχες ή
μηπως τωρα ζω μες την αληθεια?
Καποτε οριζα ευτυχια την ευτυχια των αλλων
Μα τωρα πια που όλα αλλαουν,τωρα
εχω αναγκη να ζησω στην αληθεια που τοσα χρονια
στολιζα με φανταχτερα ψεματα,
για να ειμαι αυτό που ημουν παντα…
Σ’αγαπαω με τιμημα και δυσκολια,
Μα για όλα αυτά οριζω το συναισθημα αγαπη..
Συγγνωμη που αδικω τις στιγμες μας,
απλα εχω συνιθισει αλλιως..
Θα περασουν τα χρονια και εγω ακομα θα σ’αγαπαω..
Θα θυμαμαι το βλεμμα μου, θα γινεται η δυναμη και το οξυγονο μου..
Θα ακουω τη φωνη σου, σιγουρα δε θα μπορεσω να ξεχασω τη φωνη σου,
αφου εχεις μιλησει στην ψυχη μου..,
και οι δυσκολιες θα γινονται προκλησεις..
Θα σε βλεπω στα ονειρα μου, να γελας … και εκει νοερα θα γελω και εγω μαζι σου,
Θα γελαω και με την αναγκη μου …
Και καποια στιγμη θα σε ξανασυναστησω και θα μπορω να σου προσαψω..
τιποτα..
Το ξερω πως τελειωνει σιγα σιγα
Αραγε κατι αληθινο τελειωνει ποτε ουσιαστικα….
Θα κοιμηθω ένα βραδυ και θα κοιμισω και τη λαχταρα μου,
Θα δοκιμασω…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
