| |
Στην σκοτεινη γωνια του νου η σκεψη μας πνιγεται απο επιθυμιες
οι ανασες χανουν το σθενος τους,η καρδια παλλεται βυθισμενη στο αιμα
Πλανεμενοι στν αβυσσο με τις γοθιες μας ταραζουμε τα νερα της θαλασσας
μα μονο η γροθια μας υποφερει
Σκημενος στην καρεκλα του συλλογιεται''να μπορουσα να χαθω στου ηλιοβασιλεματος την ομορφια
στο χρυσωμενο χρωμα του διαπλατα να ανοιγα την καρδια μα αδυνατον μιας και το σκοταδι εχω για συντροφια''.
Ενας αγνωστος στην ψυχη του σιωπηλα αναφωνει''να περπατουσα θα'θελα στης παραλιας την αμμουδια
ή να ετρεχα σε μια αλανα χωρις αιτια μοναχός μα αδιανοητο αφου σε καροτσακι θα ειμαι παντα καθηλωμενος''.
Αλλος βασανιζεται διοτι το μονο που ζητα''ποσο θα'θελα να ακουγα την φωνη αυτων που αγαπω
το πρωινο κελαηδισμα,της μουσικης την υψιστη μελωδια
μα ανεφικτο μιας και στην σιωπη ειμαι αέναα ταγμενος''
Καποιου η συνειδηση ταλανιζεται και ευχεται''λιγα χρηματα ακομη,λιγο κεδρο περισσοτερο''
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
