| |
Δίπλα σε μια λίμνη υπήρχε ένας βράχος. Από μακριά, έμοιαζε με έργο σπουδαίου γλύπτη, καθώς είχε μια άγρια ομορφιά και χρώμα σπάνιο. Τον κοίταζα μα δε μπορούσα να πάρω την απόφαση να τον πλησιάσω, φοβόμουν. Ένα τείχος είχε υψωθεί μπροστά μου… η λογική μου έλεγε πως είναι επικίνδυνο να πάω, δίστασα. Η θέληση, όμως, η απορία για το άγνωστο με κυρίευσε. Η διαδρομή φαινόταν απλή, ακολουθούσες ένα μονοπάτι και βρισκόσουν δίπλα στο πιο σπάνιο θέαμα του κόσμου! Όσο πλησίαζα η ψυχή μου γέμιζε, ένιωθα τον αέρα να με φυσά και η καρδιά μου χτυπούσε όλο και πιο δυνατά. Έφτασα… έφτασα κοντά στο όνειρο… το ακούμπησα. Ανέβηκα επάνω, ψηλά, από ‘κει ένιωθες πως βλέπεις όλο τον κόσμο! Όλα έμοιαζαν ιδανικά… όλα, μα ένα λάθος βήμα έφτανε να με ρίξει κάτω, να με βυθίσει στη λίμνη….
Άνοιξα τα μάτια μου και βρέθηκα σ’ έναν κόσμο ξένο. Γύρω μου έμοιαζαν όλα περίεργα, αλλόκοτα. Με πλησίασε μια κοπέλα, είχε χαμόγελο τρυφερό, μου άπλωσε το χέρι, «μην ανησυχείς» ψιθύρισε, «όλα καλά θα πάνε..». Σηκώθηκα, δεν πονούσα, δεν ένιωθα τίποτα άλλο εκτός από απογοήτευση. Υπερεκτίμησα τις δυνάμεις μου, η ευθύνη ήταν δική μου, δεν έπρεπε να πάω ποτέ σκέφτηκα, έπρεπε να ακούσω τη λογική μου. Προχώρησα με σκυμμένο το κεφάλι. «Γιατί κοιτάς θλιμμένα;» με ρώτησε. Δεν απάντησα, συνέχισα να προχωρώ δίχως να ξέρω που πηγαίνω, δεν είχε νόημα, είχα πιστέψει για ακόμη μια φορά πως βρήκα κάτι ξεχωριστό, μα το έχασα. Καθίσαμε κάτω από ένα δέντρο, δίπλα κυλούσε ήρεμο ένα ρυάκι… «ο φόβος, όταν κυριαρχεί, σε εμποδίζει από καθετί σπουδαίο…», σήκωσα το κεφάλι και την κοίταξα με απορία. Δεν έμοιαζε με συνηθισμένη κοπέλα, η ηρεμία στο πρόσωπό της ήταν ξένη γι’ αυτό τον κόσμο. Συνέχισε με γλυκιά φωνή… «Σπουδαίο είναι που ζεις… σπουδαίο είναι να προσπαθείς… ακόμη και αν πέσεις… ακόμη και αν πονέσεις! Ο πόνος είναι ένα συναίσθημα που μας θυμίζει να είμαστε άνθρωποι. Τι νόημα θα είχε η ζωή αν κανείς δεν ένιωθε? Τα όνειρα δεν πρέπει να τα φοβάσαι, πρέπει να τα ακούς. Ωστόσο, αν η λογική σου, στο απαγορεύει, μην την υποτιμάς. Ίσως να χρειάζεσαι απλά ένα διαφορετικό μονοπάτι… Όμως, να πιστεύεις πάντα στα όνειρα σου και να τα ακολουθείς… όχι να τα κυνηγάς. Γιατί εξάλλου να κυνηγήσεις κάτι δικό σου? Για σένα αυτός ο βράχος έμοιαζε μαγικός, για κάποιον άλλο θα ήταν αποκρουστικός… αυτή η αντίληψη του κόσμου μας κάνει ξεχωριστούς… ξεχωριστούς μέσα στο δικό μας κόσμο! Να πιστεύεις… και αν πέσεις, δεν πειράζει… πάντα μπορείς να σηκωθείς… μπορείς !!!»
Σήκωσα το κεφάλι για να την κοιτάξω στα μάτια, γύρω μου δεν υπήρχε τίποτα, η κοπέλα της λίμνης είχε χαθεί. Μόνο ο βράχος…. Ξαφνικά ένιωσα έντονο πόνο, είχα χτυπήσει. Άρχισα να γελώ! Και αν έπεσα δεν πειράζει… μπορώ να σηκωθώ, θα τον νικήσω τον πόνο μου, τουλάχιστον το έζησα !!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
