και τώρα με καλεί η ζωή
το πρώτο βήμα εγώ να κάνω
να ξεκινήσω στα τυφλά
και άλλο δρόμο πια να πάρω
να αφήσω εσένα πίσω μου
όσο και αν σε θέλω ακόμα
τις συμπληγάδες να περνώ
και ν αγνοήσω τα τελώνια
το δάκρυ μου σου άφησα
εσύ μ ορίζεις, με ματώνεις
σε μια ματιά σου πιάστηκα
σε ταξιδεύω και με σώζεις
το μονοπάτι δύσβατο
και τ σκοτάδι έχει πέσει
με πρόδωσες απρόσμενα
στο σ αγαπώ δεν είπες λέξη
έχει ο χρόνος λες σταθεί
έχει παγώσει η εικόνα
πως να σε σβήσω ξαφνικά
πώς να ξεχάσω τόσα χρόνια
δεν έχω μάθει χωριστά
δεν ξέρω πως να προχωρήσω
κενό που δεν καλύπτεται
κενό και πώς να το γεμίσω
