| |
| | Φύγαμε |  | | |
[align=center]Θάλασσες στα μάτια σου βαθιά,
παρασέρνουν τη φτωχή μου τη καρδιά,
χίλια κύματα με παν' στο πουθενά,
όταν παίρνω, απ' το στόμα σου φιλιά.
Να μη σ' έχω δίπλα, δεν αντέχω, δεν μπορώ,
κι όταν σ' έχω, θεέ μου πάω να τρελαθώ,
το κορμί σου μοιάζει, σαν εξωτικό νησί,
εγώ εκεί, ναυαγός για μια ζωή!
Φύγαμε, μαζί κι αυτό το καλοκαίρι,
αμμουδιά, περπατάμε χέρι-χέρι,
σ' αγαπώ, κι όλη η άμμος δεν μου φτάνει,
να γραφτεί, πόσο μ' έχεις ξετρελάνει...
Είσαι ο δικός μου ουρανός,
όλα τ' άστρα κι όλο μου το φως,
κι εγώ χώρια σου φεγγάρι σκοτεινό,
μόνο εσύ, με φωτίζεις για να ζω![/align]
Χρήστος Μπαλτατζίδης 18/5/2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Όποια θελήσει τα τραγούδια μου να κρίνει, ας το σκεφτεί μήπως γραφτήκανε για εκείνη… | | | |
|
**Ηώς**
18-05-2014 @ 18:33 | όλη η άμμος δεν μου φτάνει,
να γραφτεί, πόσο μ' έχεις ξετρελάνει...
::rock.:: ::rock.:: ωραίοοοοο!!!!! | | Αγνή
19-05-2014 @ 10:36 | χίλια κύματα με παν' στο πουθενά ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
