|
| Ηελίου ύμνος | | | άστρον υπέρτατον
που η προς τον εαυτόν σου λαγνεία
σε φέρει πίσω από τις πλάτες τ' ουρανού,
πηδαλιούχε νεφελοσκόπε,
αγέρωχε ζοφοσκεδαστή,
απτόητε κυκλοδίαιτε διασκοταγωγέ, η δύναμη της γενναιοδωρίας σου
που μας τινάζει του θανάτου πλάσματα,
γεωπολιτικέ μετρημένε,
αμέτρητα μες στο δικό σου όριο,
απλόχερε,
χωροδότη πεισματικέ,
χαίρε,
ώ που χαράζεις το πέπλο,
ζειμανή,που μας προσφέρεις βράζοντας
τα πολυάριθμα όντα.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 23-03-2006 | Καλημερα φιλε μου !!!!!!! Δυσκολο ποιημα για μενα...φοβαμαι μην δω τον ευατο μου στο ποιημα σου...τα σεβη μου !!!!!!! | | Αγνή 23-03-2006 | Προσφωνείς τον Δία; Καλημέρα!!!!! Ξέχασες τις αγνές ουράνιες φλόγες του!!!! | | EKI 23-03-2006 | My friend.... Ippolytos,..που πας ξυπόλητος... στα στέκια των Αθανάτων;.........Μητσικώστα μου θύμισε, όταν κάνει τον Ζουράρη. | | MARGARITA 23-03-2006 | Κάτι από Δωδεκάθεους...ποιον όμως;; την καλημέρα μου | | Γιαννόπουλος Χρίστος 23-03-2006 | Δώστε τόπο στον λόγο για να χει πάντα καλή γέννα.... | | kapnosa-v-ainigma 23-03-2006 | καλως τον Πασσά μας! | | annaΤi 23-03-2006 | σαρκαστικό θεο-διαλογικό... μου άρεσε... | | ARGY 23-03-2006 | Καλημέρα, νομίζω ότι πέτυχε το σκοπό του. Το διάβασα δύο φορές για να το καταλάβω (δεν είμαι σίγουρη ότι το κατάλαβα) αλλά ιππόλυτε, μου άρεσε πολύ. Τόσα πολλά επίθετα, ξεχασμένα από την καθομιλουμένη, που βρήκαν θέση στο ποίημα σου αν μη τι άλλο εντυπωσιάζουν... | | ιππολυτος 31-03-2006 | ορφικο | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|