| |
Ο ήλιος φευγει παιδιά γυρεύει
να σου κρατάνε συντροφιά
στο πήγαινελα άναψε φώτα
δεν την παλευώ τη σκοτεινιά
να' χεις κολόνια μια μωβ πατρόνα
σαν ταμπελάκι να την φοράς,
μέρες κυλάνε δες που 'σε πάνε
μην προσποιήσε ότι αγαπάς
σαν ραδιάκι έχω φρικάρει
που η μπαταρία όλο χαλά
σ' ένα νότο,βοριά θα φέρεις
μην τρέμεις τόσο γιατί πονά
κόσμος περνάει και μας κοιτάει
στο περασμά του να μην χαθείς
το μέτρο κράτα,σαν τη σαλάτα
όλα τα κάνεις,θα βαρεθείς
Βρες τα δικά σου εσωψυχά σου,
μην κοροιδεύεις,
δεν είναι ρούχα για να ντυθείς
σ' αυτά πατάμε,χρόνια φοράμε
κι άμα κοντύνουν δεν τα πετάμε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
